Każdy zna więcej mitów, niż mu się wydaje, ale każdy ma też zawsze do dyspozycji naukę, która podpowiada właściwą drogę.

- Czy na podstawie kształtu brzucha ciężarnej kobiety można odgadnąć płeć dziecka?
- Czy znieczulenie zewnątrzoponowe w trakcie porodu niesie ze sobą wysokie ryzyko powikłań?Czy wywołuje u dzieci nadaktywność?
- Czy dzięki chodzikom dzieci zaczynają szybciej chodzić?
- Czy przemawianie do dziecka pieszczotliwym językiem opóźnia moment, kiedy zaczyna ono normalnie mówić?
- Czy szczepionki powodują wzrost zachorowań na autyzm?
- Czy zmuszanie dzieci do zjedzenia "wszystkiego, co mają na talerzu", sprzyja rozwijaniu zdrowych nawyków żywieniowych?
- Czy wyimaginowani przyjaciele są oznaką społeczno-emocjonalnych problemów u dziecka?

Stehen Hupp i Jeremy Jewell opisują najbardziej rozpowszechnione mity dotyczące rozwoju i wychowania dziecka. Przedstawiają badania naukowe obalające niesłuszne i często szkodliwe przekonania dotyczące różnych aspektów rozwoju, proponują oparte na dowodach naukowych praktyki i zalecenia. Objaśniają źródła błędnych koncepcji i zachęcają do sceptycznego, krytycznego podejścia do literatury dla rodziców i sensacyjnych medialnych doniesień.


"Chcielibyśmy, aby nasza książka była dla rodziców i studentów pomocą w wyrobieniu sobie krytycznego podejścia do wyszukiwania wartościowych informacji, aby za jej przyczyną sięgnęli po poradniki i inne źródła, które czerpią z badań naukowych. Mamy nadzieję, że w ten sposób rodzice (i przyszli rodzice) będą mogli wykorzystać naszą książkę jako metaporadnik. Tradycyjne poradniki skupiają się na szczegółach jednego tematu, tymczasem nasz metaporadnik omawia szeroki zakres tematów i odsyła czytelników do poradników tradycyjnych (opartych na badaniach naukowych). Dużo miejsca poświęcamy tu tłumaczeniu, dlaczego nie zgadzamy się z wieloma inteligentnymi ludźmi, i dołożyliśmy starań, aby nie zamieszczać tu twierdzeń, które inni sceptycy mogliby obalić w przyszłości".

Z tekstu


"Zarówno dobór zagadnień, jak i sposób ich prezentacji jest bardzo interesujący, miejscami wręcz fascynujący. To niewątpliwa zaleta książki – czyta się ją znakomicie. Autorzy z dużą swobodą poruszają się po różnych obszarach psychologii, podają wiele przykładów, nawiązują do innych wątków, często włączają informacje na temat czynników kulturowych wpływających na dany problem, a także – co ważne – cytują wiele prac naukowych. Poruszają tematy istotne dla każdego rodzica (np. czy wieloletnie karmienie dziecka piersią buduje silniejszą więź z matką, czy na więź tę wpływa spanie z niemowlęciem w jednym łóżku, czy cukier powoduje nadaktywność dziecka, czy »dziecinne« mówienie do małego dziecka opóźnia jego rozwój mowy, czy jedynacy rzeczywiście są samolubni, czy dwulatki są naprawdę »trudne«), kwestionują prawdy przyjmowane przez wielu psychologów-praktyków (np. dotyczące wartości rysunków projekcyjnych). Książkę zamykają uwagi końcowe, w których autorzy podkreślają konieczność zachowania otwartości umysłu wobec różnych faktów kwestionujących ogólne prawdy, a także piszą nieco więcej o swoim stosunku do wybitnych psychologów, których poglądy poddali krytyce. Adresatami książki są przede wszystkim rodzice i studenci. Można ją jednak polecić także praktykom zajmującym się pracą z dziećmi: psychologom, pedagogom, pielęgniarkom, wychowawcom przedszkolnym, opiekunom w żłobkach, pediatrom, a zapewne też wielu innym grupom osób. Jest ona napisana w taki sposób, że może być interesująca i zrozumiała dla każdego. Nie mam wątpliwości, że może być bardzo dobrą lekturą dla studentów i pomocą w realizacji zajęć nie tylko z obszaru psychologii rozwoju dziecka, ale przede wszystkim zajęć uczących krytycznego myślenia".

Z recenzji prof. dr hab. Ewy Pisuli

[Wydawnictwo Naukowe PWN, 2019]