Ojciec Josie został zamordowany kilkanaście lat temu. Jej siostra bliźniaczka - świadek zdarzenia, twierdzi, że zabił go nastolatek z sąsiedztwa. Motywem była rzekomo zemsta - matka sprawcy miała romans z ofiarą. Sytuacja rozbija rodzinę. Jo odcina się od krewnych i od przeszłości. Nawet swojemu chłopakowi, Calebowi, nie wyjawia prawdy. Po latach jednak dziennikarka śledcza wraca do sprawy i sieje wśród opinii publicznej wątpliwość - czy właściwa osoba jest od ponad dekady w więzieniu? Czy dziewczyna kłamała? Śmierć samobójcza matki bliźniaczek jest pretekstem do powrotu Josie w rodzinne strony i zmierzenie się z przeszłością.

Dziennikarka odkrywa kolejne tajemnice i publikuje je w sieci w formie podcastów. Szybko stają się popkulturowym zjawiskiem, którym fascynuje się cały kraj. Kanapowi detektywi komentują kolejne rewelacje i tworzą własne teorie spiskowe.

Książka Barber jest niezwykle zręcznie napisanym kryminałem/thrillerem rodzinnym. Jak po nitce do kłębka docieramy do prawdy minionych wydarzeń. Jest tajemniczo, lecz nie do końca mrocznie. Autorka stawia raczej na zagadkę logiczną niż na przestraszenie czytelnika atmosferą przerażenia. Czyta się niezwykle lekko, co umilają dodatkowo umieszczone w książce transkrypcje podcastów i komentarze oraz twitty domorosłych śledczych. Wszystko to okraszone jest z lekka sagą rodzinną: wspomnieniami, romansami, ukrywaniem prawdy dla dobra drugiej osoby.

Jak mówi jeden z bohaterów, "Prawda nigdy nie jest skomplikowana. To po prostu prawda. Okoliczności mogą być skomplikowane, ale prawda jest zawsze jednoznaczna"[1]. I tej właśnie prawdy, niekiedy za wszelką cenę, poszukują postaci książki.

Na jej podstawie powstanie wkrótce serial. Myślę, że jest to świetny pomysł, powieść ma bowiem wszystkie cechy pożądane na ekranie. Jest dynamicznie, tajemniczo, kryminalnie, ale i obyczajowo. Autorka w podziękowaniach na ostatnich stronach przyznaje, że dla literatury porzuciła prawo. Moim zdaniem była to świetna decyzja. Czekam z niecierpliwością na kolejne książki Barber - ma talent do opisywania trudnych spraw z lekkością, nostalgią i ciepłem rodzinnych więzów, a także nadzieją. Czyż nie tego potrzebują czytelnicy i widzowie? Przekonania, że choć pojawiają się problemy i tragedie, wszechświat zsyła nam także koła ratunkowe w postaci ludzi, o których warto dbać i się troszczyć. Którzy w razie potrzeby będą nam podporą, jeśli tylko im na to pozwolimy.


[1] Kathleen Barber, "Czy już zasnęłaś", tł. Mateusz Borowski, Znak Literanova, 2019, s.


Recenzja nie podlegała korekcie redaktorów BiblioNETki.