Po prozę Agnieszki Lis sięgnęłam po raz pierwszy, dlatego miałam pewne obawy, czy jej książka mi się spodoba. Nie miałam pojęcia, czy wkomponuje się w mój czytelniczy gust.

Monika– spokojna, cicha jak myszka, z milionem kompleksów. Żyje cicho, aby nikomu nie przeszkadzać. Robert przystojny, dobrze zarabiający, elokwentny. Tych dwoje jakże różnych od siebie ludzi staje na ślubnym kobiercu. Dziewczyna jest szczęśliwa, bo wreszcie zacznie życie takie, jakiego pragnie. Czy rzeczywiście tak jest?

Bohaterka kompletnie nie umie odnaleźć się w nowej roli. Nie potrafi zaakceptować również tego, że mężczyzna, z którym zdecydowała się założyć rodzinę, tak diametralnie się zmienia. Robert staje się niemalże tyranem i despotą. Nie liczy się ze swoją żoną. Twierdzi, że nadaje się tylko do sprzątania i rodzenia dzieci. Tego ostatniego ona i on pragną najbardziej. Po pewnym czasie ich marzenie spełnia się. Na świat przychodzi Adaś. Okazuje się jednak, że sielanka nie trwa długo, a życie pokaże głównej bohaterce swoje najciemniejsze oblicze. Co się wydarzy i jak poradzi sobie z tym wszystkim Monika?
Tego nie zdradzę, ale powiem Wam, że nic już nie będzie takie jak dawniej.

Powieść nie należy do łatwych i przyjemnych, które czyta się w jeden wieczór. Zdecydowanie nie. To lektura, nad którą trzeba przysiąść, pomyśleć. Całość skłania czytelników do refleksji i próby odpowiedzenia sobie na pytania, które nasuwają się podczas zapoznawania się z losami wykreowanych przez autorkę postaci.

Ta książka uzmysławia nam, że zawsze trzeba iść za głosem swojego serca, bo tylko wtedy będziemy szczerzy i prawdziwi względem siebie i innych.

Jeśli macie ochotę przeczytać dobrą pozycję, w której świat przedstawiony ma dużo więcej barw niż tylko czerń i biel, gdzie dobro miesza się ze złem – to gorąco Was zachęcam do sięgnięcia po „Pozytywkę” Agnieszki Lis. Nie zawiedziecie się!

Moja ocena: 7/10