"Dom przy Foster Hill" to bardzo wciągająca powieść, trzymająca w napięciu do samego końca. Ciekawa fabuła. Autorka bardzo dobrze poprowadziła akcję książki, która dzieje się w czasach obecnych, przeplatana jest wspomnieniami sprzed stu lat - jest to bardzo ciekawe połączenie.

W powieści zawarte są dwie historie i choć dzieli je cały wiek, mają ze sobą dużo wspólnego. Czytając książkę trzeba zwracać uwagę na każdy szczegół, jedno małe przeoczenie może sprawić, że zagubimy się w przedstawionej historii. Autorka umiejętnie wciąga nas w losy dwóch bohaterek, przedstawia ich historię tak, by wzbudzić naszą ciekawość co będzie dalej. Bardzo dobrze zbudowane dialogi, nie ma zbędnych opisów akcji. Szczegółowe opisy miejsc jak i emocji głównych bohaterek pozwalają bardziej zagłębić się w fabułę.

Nasze bohaterki, mimo iż dzieli je sto lat, są do siebie bardzo podobne, uparcie dążą do celu i odkrycia prawdy, mimo zagrażającemu im niebezpieczeństwu. Kaine poznając skrywane od lat tajemnice domu ściąga na siebie prześladowcę, który chce by wszystkie wydarzenia z przeszłości pozostały nieodkryte. Nie powstrzymuje to upartej Kaine przed odkryciem prawdy. Dziewczyna musi zmierzyć się z przerażającą prawdą o swoim pochodzeniu. Natomiast Ivy po znalezieniu zwłok kobiety, czuje się w obowiązku odnaleźć jej mordercę oraz dziecko zamordowanej. Jej uparte dążenie do celu wiedzie ją na niebezpieczny grunt, lecz Ivy nie poddaje się i zaciekle walczy o odkrycie prawdy.

Jest to jedna z tych książek, od których trudno się oderwać, dopóki nie pozna się zakończenia. Książka pochłonęła mnie od razu dzięki napięciu i emocjom, o które autorka bardzo dobrze zadbała w swojej powieści. Zakończenie bardzo zaskakujące, co jest bardzo dużym plusem dla powieści. Zdjęcie na okładce idealnie oddaje mroczność starego domu.


Recenzja nie podlegała korekcie redaktorów BiblioNETki.