Wreszcie nadszedł wielki finał Tokyo ghoula! Czas na czyszczenie dzielnicy z potworów, na ostateczne rozprawienie się ze zjadającymi ludzi ghouli. Nie odbędzie się to jednak polubownie, przy filiżance pysznej kawy z Anteiku, ale raczej na ubitej ziemi, zasłanej trupami, z fruwającymi w powietrzu kończynami, a czasami nawet głowami. Wyeliminowanie pionków to za mało: BSG tym razem sięga wyżej. Cała akcja skupia się wokół zabicia najgroźniejszego przeciwnika: Jednookiej Sowy.

Na tyłach kawiarni też dzieje się sporo. Szef nie chce narażać całej załogi na niepotrzebną walkę. Tym razem postanawia niektórych ze swoich podwładnych odsunąć od walki. Yomo zajął się uspokajaniem szamoczącej się z własnymi emocjami Touki, Kaneki wraz z Nishio wchodzą do gry, ratując Czarnego Psa i Demoniczną Małpę. Czas pomóc szefowi Anteiku, czas dołączyć do Jednookiej Sowy. Na drodze do celu staje – a jakże – odwieczny wróg Kanekiego, Amon. Wróg ghoula czy może całego tego szaleństwa? Jednak to dopiero początek, gdyż na scenę wchodzi Amon i niczym bóg śmierci kosi kolejne szeregi ghouli. Czy jest ktokolwiek zdolny choćby dorównać jego doświadczeniu na polu walki? A gdyby tak Klauni i Aogiri wrócili? W końcu nie wszyscy polegli…


[Recenzję umieściłam również na swoim blogu]


Recenzja nie podlegała korekcie redaktorów BiblioNETki.