Książkę pt. "Weronika postanawia umrzeć" przeczytałam 4 lata temu. Chwile poświęcone książce traktowałam wręcz mistycznie - książka w tak wielkim stopniu zmieniła moje myślenie o wartości życia, że po raz pierwszy pomyślałam: "Tak! Książki jednak mają tę moc!" Moc oddziaływania bardziej niż... ludzie nas otaczający. To było najcudowniejsze odkrycie, właśnie wtedy zrozumiałam, że książka może zadziałać jak lekarstwo, a jednocześnie poruszyć fabułą, zaciekawić, powodując na przemian pojawianie się emocji smutku oraz radości. Książka uczy wdzięczności - do życia. Pozwala nam dostrzec to, czego nie widzimy - piękna codziennego życia. Pokazuje również potęgę miłości - tej prawdziwej, czyli namiętnej, pozbawionej egoizmu.


Recenzja nie podlegała korekcie redaktorów BiblioNETki.