Książka z niemal każdą kolejną stroną staje się bardziej mroczna, coraz bardziej wciągająca i intrygująca, historia jest bardzo, bardzo "mocna".

Historia opowiadana jest bardzo wciągająca, olbrzymim plusem jest wielowątkowość i zaskakiwanie czytelnika, w mistrzowski sposób odkrywanie nowych faktów i sprawienie, aby wszystkie puzzle wskoczyły na swoje miejsce (ważne jest tutaj to, że całość nie ma konwencji kryminału i nie czekamy od pierwszego rozdziału na rozwiązanie intrygi, to rozwiązanie przychodzi powoli, odkrywa się przez setki stron, ale ja przynajmniej nie za bardzo na nie czekałem, tylko po prostu wgłębiałem się coraz bardziej w opowiadaną historię). Kolejnym plusem jest prowadzenie narracji z kilku perspektyw. Częste, ale jasno zaznaczone retrospekcje pozwalają finalnie świetnie poznać bohaterów i zrozumieć dlaczego "to wszystko" się działo.

Na minus zdecydowanie gabaryty, książka z niemal tysiącem stron jest ciężka i nieporęczna, niewygodnie czyta się w podróży czy w poczekalni u dentysty. Choć nie ująłbym ani jednej strony z niej bo całościowo tworzy wielkie dzieło, to można by ją w jakiś sposób podzielić na tomy.

Gorąco polecam "Wzgórze psów". Na pewno przeczytam inne książki Żulczyka. Jestem pod wielkim wrażeniem i pewnie jeszcze długo będę.


Recenzja nie podlegała korekcie redaktorów BiblioNETki.