W moim przypadku było ich kilka:
- na początku śmiech - bo zaczynałem ją czytać w pociągu
- potem trochę irytacji - ale jak się z czasem okazało trochę nie uzasadniona
- kolejne zaciekawienie - co będzie dalej
- na końcu spokój i niedopowiedzenie wynikające z mojej własnej historii.

Ta moja irytacja wynikała z tego, że nagle pojawiło się coś innego niż znam z książek autora, ale jak opisać poszukiwania odpowiedzi na pytania, na które nie można znaleźć odpowiedzi, chęć spotkania kogoś z kim spotkać się nie można, jak się nauczyć żyć bez odpowiedzi, jak ubrać w słowa coś niedopowiedzianego. Autorowi się udało to bardzo fajnie, ale trzeba przeczytać całą książkę, żeby ją ocenić.

Była to piękna podróż za którą dziękuję. Opisy tanga są fantastyczne, oddanie muzyki, dotyku, emocji z jednej strony w prosty sposób, ale dla mnie bardzo wyraźny. Mam nadzieję, że kiedyś spotkam Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu których poszukuję, teraz mogę nazwać to czego szukam.

Kiedyś ktoś mi powiedział, że czytając tą samą książkę co roku, będziemy zwracać uwagę na inne rzeczy i inaczej odbierać ją, przez pryzmat doświadczeń i przeżyć.

Dlatego czytając tę książkę z moją przeszłością, na końcu pojawił się spokój i nadzieja, że może mi się uda kiedyś spotkać choć jednego Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.


Recenzja nie podlegała korekcie redaktorów BiblioNETki.