Miodrag Bulatović (ur. 1930 w czarnogórskiej wsi Okladi) jest najpopularniejszym na świecie - obok Andricia - pisarzem jugosłowiańskim. Debiutował w roku 1956 zbiorem opowiadań "Djavoli dolaze" ("Diabły nadchodzą"); wywołał on żywą dyskusję - krytycy podzielili się na zwolenników talentu Bulatovicia i tych, którzy go zwalczali. Ta książka i tocząca się wokół niej dyskusja otworzyła nowy okres we współczesnej literaturze serbskiej.
"Tyrania" pochodzi właśnie z tego tomu. Wraz ze znanymi w Polsce opowiadaniami "Kochankowie" ("Antologia noweli jugosłowiańskiej", 1964, "Największa tajemnica świata") i "Zaustavi se, Dunave" ("Zatrzymaj się, Dunaju") stanowi jak gdyby cykl powieściowy, w którym występują ci sami bohaterowie, a problematyka jest wspólna.
W tym wczesnym utworze Bulatovicia widoczne są już cechy, które stanowią o jego oryginalności.
Następne równie głośne utwory Bulatovicia to: tom opowiadań "Vuk i zvono" (1958, "Wilk z dzwonkiem") i powieści "Czerwony kogut leci wprost do nieba" (wyd. oryg. 1958), "Rat je bio bolji", 1977 ("Wojna była lepsza"), "Bohater na ośle" (wyd. oryg. 1967 i nowa wersja 1981), "Ludzie o czterech palcach" (wyd. oryg. 1975), tom opowiadań "Największa tajemnica świata" (wyd. oryg. 1971) oraz tom reportaży literackich "Peti prst" (1977, "Piąty palec"). Z końcem 1981 roku ukazały się "Dzieła zebrane" Bulatovicia.


[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983]