Kiedy zaczynałam czytać "Historię kotów" trochę się zawiodłam, bo spodziewałam się czegoś więcej. Opisy i historie są potraktowane bardzo powierzchniowo, więc żeby bardziej zgłębić dany temat trzeba skorzystać z innej literatury. Powiedziałabym raczej, że jest to książka, dzięki której dowiadujemy się o istnieniu pewnej rzeczy, ale żeby dowiedzieć się o niej więcej musimy sięgnąć gdzie indziej. Nie zmienia to jednak faktu, że dzięki "Historii kotów" odkryłam wiele ciekawostek, o których wcześniej nie miałam pojęcia.

Trochę przerażała mnie budowa książki, bo przejścia z jednego tematu na drugi są naprawdę gwałtowne, więc zdarzyło mi się parę razy zgubić wątek. Pomimo tego, że całość jest podzielona na rozdziały mam wrażenie, że panuje w nich kompletny chaos. Poznajemy historię od czasów starożytnych, aż po dzisiaj, a przynajmniej tak sugerują nazwy rozdziałów, co w praktyce jednak wygląda zupełnie inaczej. Chaos, po prostu chaos...

Moim zdaniem też zagadnienia dotyczące starożytnego Egiptu są strasznie krótkie i wiem, że można by poświęcić im więcej miejsca i rozpisać się na ten temat naprawdę bardzo. Kiedyś interesowałam się starożytnym Egiptem, więc wiem, jak wiele informacji zostało pominiętych w książce.

Bardzo spodobała mi się okładka książki, jednak moim zdaniem kompletnie nie pasuje do jej zawartości. Odpowiada mi też wielkość liter, bo bez problemu umiałam czytać ze zdjętymi okularami, np. w momencie, w którym miałam nałożoną na twarz maseczkę.

Jak już wcześniej wspominałam jestem odrobinę zawiedziona tą pozycją, bo spodziewałam się czegoś innego, nie mniej jednak jest to dobra książka dla osób, które interesują się tematyką kotów i mają ochotę poznać parę ciekawostek. Dla osób, które pragną czegoś więcej poleciłabym poszukać bardziej fachowej literatury, bo tutaj duża część tematów jest jedynie wspomniana, bez wchodzenia w szczegóły.