1Q84: Tom 3 (Murakami Haruki)
Murakami trzyma poziom. Nic się nie zmienia w intensywności narracji. Życie u jego bohaterów jest proste, ba, monotonne, ale intensywne wewnętrznie. Ważne jest to, co w głowie. Na zewnątrz są oni obojętni, okrutni, bezwzględni i uprzemi, uczciwi aż do absurdu w naszym rozumieniu kultury bycia codziennego.
Sama koncepcja powietrznej poczwarki wprawia w drżenie. Niejedna powieść fantasy nie potrafi wywołać takiego efektu emocnonalnego. To jest prawdziwa proza!
Nadal nie do końca rozumiem Murakami'ego. Porusza się w zupełnie innym, niezwykle zrytualizowanym kręgu kulturowym. Wyławianie tych elementów jest łatwe, jeżeli dotyczą codzienności, gorzej już z tym, co wewnątrz ludzi, którzy oddychają, żyją, a nawet nie dostrzegają inności tej kultury.
Za jakiś czas z pewnością wrócę do Murakami'ego. Tymczasem trzeba, by `1Q1984 się osadziła w umyśle i swoje artystyczne walory przełożyła na dobre(?) emocje.