Zdecydowanie najlepsza do tej pory część przygód Wiedźmina. Akcja jest doskonale prowadzona, zróżnicowana i błyskotliwa, Geralt jest w swoim żywiole, a tekst pozbawiony banalnych dialogów. Interesujący wątek smoka. Przypominający naszego szewczyka Dratewkę. Równie dobre rozpoczęcie opowieści o Ciri.
Czuć, że postać głównego bohatera jest zbudowana z krwi i kości. Nieobce są mu rozterki zwykłych śmiertelników. Ciągle ucieka przed swoim brzemieniem, odpowiedzialnością, czyli, jak autor to ujął, przeznaczeniem. Świat, w którym przyszło mu żyć jest niezwykle brutalny, a wydaje się, że to tylko wstęp do okrutniejszych czasów. Warto docenić, że każde opowiadanie ma niepowtarzalny klimat. Pozycja warta uwagi.