Michel Houellebecq (ur.1958) - autor esejów, czterech tomów wierszy, a przede wszystkim powieści będących radykalną krytyką współczesnej cywilizacji. Pierwsza z nich, "Poszerzenie pola walki" (1994; W.A.B. 2006), przyniosła pisarzowi rozgłos i doczekała się ekranizacji. Druga, "Cząstki elementarne" (1998; W.A.B. 2003), została uznana we Francji za najlepszą książkę roku, a cztery lata później zdobyta prestiżową IMPAC Dublin Literary Award. Na podstawie "Cząstek elementarnych" w 2006 roku powstał film w reżyserii Oskara Roehlera. Filmową wersję "Możliwości wyspy" (2005; W.A.B. 2006) reżyserował sam pisarz. Nakładem W.A.B. ukazały się ponadto "Platforma" (2001; W.A.B. 2004) oraz esej "H.P. Lovecraft. Przeciw światu, przeciw życiu" (1991; W.A.B. 2001). W 2011 roku została wydana "Mapa i terytorium" (W.A.B. 2011), która otrzymała Nagrodę Goncourtów, najważniejsze wyróżnienie literackie we Francji, i trafiła na "Listę Goncourtów: polski wybór". Houellebecq zagrał samego siebie w "Porwaniu Michela Houellebecqa" (2014) w reżyserii Guillaume'a Niciom, filmie inspirowanym tajemniczym zaginięciem autora w czasie trasy promocyjnej "Mapy i terytorium".

"Uległość" (2015), najnowsza powieść pisarza, której premiera zbiegła się w czasie z zamachami na redakcję "Charlie Hebdo" w Paryżu, przedstawia wizję przyszłości inną niż wszystkie.


Francois, wykładowca literatury na Sorbonie, wiedzie spokojne i raczej samotne życie. Doktorat i habilitacja poświęcone dziewiętnastowiecznemu prozaikowi Jorisowi-Karlowi Huysmansowi przyniosły mu szacunek i popularność w środowisku naukowym, a jego nazwisko jest rozpoznawalne w gronie specjalistów. Kolejne dni upływają mu na prowadzeniu zajęć, pisaniu artykułów lub przelotnych romansach, a jedynym punktem odniesienia w monotonnej rzeczywistości jest francuska scena polityczna. Punktem kulminacyjnym i nowym początkiem staje się rok 2022 i wybory, w których triumfuje Bractwo Muzułmańskie. Dziedziną, którą szczególnie interesuje się przewodząca partia i prezydent Mohammed Ben Abbes, jest edukacja. To tam szybko następują największe zmiany - od nazw uczelni, przez weryfikację wyznania wykładowców i strojów obowiązujących uczennice, po ograniczenie edukacji dla dziewcząt. Fragois budzi się we Francji, której warunki dyktuje już nowa religia większości, a on sam musi odnaleźć swoje miejsce w coraz bardziej obcym świecie.


"To fascynująca, zadziwiająco pesymistyczna - i świetnie sprzedająca się - wizja ludzkiej natury autorstwa pierwszego mizantropa Europy. [...] »Uległość« to jeden z tych nielicznych przypadków, kiedy polityka i sztuka działają ramię w ramię".

Christopher de Bellaigue, "The Guardian"


"Oskarżenie Houellebecqa i islamifobię jest błędem. Nie jest islamofobem, lecz frankofobem".

Adam Gopnik, "The New Yorker"


[Wydawnictwo W.A.B., 2015]