William Golding, jeden z najwybitniejszych pisarzy angielskich, który w 1983 r. otrzymał Nagrodę Nobla za całokształt twórczości literackiej, urodził się w St. Columb Minor, w roku 1911. Studiował w Oxfordzie, a po wybuchu drugiej wojny światowej, wcielony do marynarki, uczestniczył w wielu konwojach i słynnych bitwach morskich, między innymi w czasie lądowania wojsk alianckich w Normandii. Po wojnie przez kilka lat pracował jako nauczyciel w Bishop Wordsworth's School. Doświadczenia i obserwacje z tego okresu zawarł w swoim debiucie literackim "Władca much" ("Lord of the Flies", 1954), który przyniósł mu światowy rozgłos i który po raz kolejny wznawiamy w Polsce. Na dalszy dorobek twórczy Goldinga składają się takie powieści, jak: "Spadkobiercy" ("The Inheritors", 1955), "Pincher Martin" (1956), "Siłą bezwładu" ("Free Fall", 1959), "Wieża" ("The Spire", 1964), "The Pyramid" (1966), "Bóg Skorpion" ("The Scorpion God", 1971), "Widzialna ciemność" ("Darkness Visible", 1979), "Rites of Passage" (1980), "Papierowi ludzie" ("The Paper Men", 1984), "Close Quarters" (1987).


"Władca much" to powieść o grupie chłopców ewakuowanych przed bombą atomową, którzy na skutek defektu w samolocie dostają się na bezludną wyspę i tu organizują sobie życie na wzór dorosłych. To miniaturowe społeczeństwo, rządzące się własnymi prawami, przeżywa poważne konflikty, które niemal prowadzą do katastrofy. Groźny obraz wypaczeń i skrzywień narastających w młodej społeczności, nękanej przez symboliczne zło, jest wymownym ostrzeżeniem dla świata dorosłych.


[Wydawnictwo Czytelnik, 1992]