"»Akacja, okupacja, kolacja, kapitulacja…« - powtarza w kółko mała Helena, skacząc przez skakankę, dumna z nowo zapamiętanych słów. A potem zakłada opaskę z niebieską gwiazdą, która »pasuje jej do płaszczyka« (prezent od chłopca z sąsiedztwa). To czarodziejska opaska. Tomek mówi, że »kto ją nosi, widzi to, czego inni nie widzą«. Sąsiedzi znikają, przenoszą się do getta. Siostra pana Kamila zostawia Helenie na przechowanie swoją kotkę-bez-imienia. Kotka na zawsze pozostanie »Kotką Brygidy«. Ten żywy depozyt w istocie jest metaforą - pamięcią? winą? świadkiem? (…) Autorka wyróżniona za mistrzowski opis okupacji z perspektywy dziecka - opowiedzianej szeregiem żywych obrazów - smakami, zapachami, strachem… Zapis przeczuć i domysłów - dziecięca chaotyczna układanka, sumująca się w panoptikum wojenne«".

Fragment uzasadnienia jury literackiego nagrody PS IBBY "Książka Roku".


[Wydawnictwo Muchomor, 2018]