Byliście kiedyś na targu rybnym? Jeśli nie, to macie wielkie szczęście, a jeśli tak, to wyobraźcie sobie taki targ w XVIII-wiecznym Paryżu. Do tego dodajcie śmierdzące rynsztoki, biedę, złodziei i oszustów. Potem zapomnijcie o sanepidzie i zagośćcie na chwilę na takim targu pełnym zepsutych, wypatroszonych ryb, ludzkich i zwierzęcych odchodów. Właśnie w takim miejscu na świat przyszedł Jan Baptysta Grenouille. Chłopiec, który od losu otrzymał niebywale wyczulony węch, co uczyniło go człowiekiem niesamowitym, a jednocześnie niezwykle nieszczęśliwym.

Czytając "Pachnidło" niemalże czuje się zapachy, które wyczuwa Grenouille, wędruje się razem z nim po pachnących, ale i śmierdzących zakątkach Paryża, współodczuwa się jego ból i niedosyt, aż wreszcie uczestniczy się w zbrodni...

Postać Jana Baptysty jest tak skonstruowana, że w jednej części powieści bardzo się ją lubi i nawet rozumie jej pragnienia, by kilka stron później nazwać ją potworem. Mimo takich zmian postać jest spójna, a powieść wiarygodna i wciągająca.