Zachciało mi się chwilę pobyć w Galaktyce, a że akurat nie mogłam wypożyczyć żadnego z tomików logicznie łączących mi się w ciąg z którąś z ostatnich gwiezdnych lektur, wzięłam, co w ręce wpadło.

Akcja "Próby Jedi" obejmuje przedział czasowy tuż przed "Zemstą Sithów"; Anakin już potajemnie poślubił Padme i teraz, poirytowany zarówno oddaleniem od ukochanej, jak niezrozumiałą zwłoką Rady, bezskutecznie wyczekuje chwili, gdy w końcu zostanie poddany próbom umożliwiającym pasowanie go na mistrza Jedi, Obi-Wan zaś równie bezskutecznie uspokaja go i nakłania do trzymania nerwów na wodzy. Ale wygląda na to, że wreszcie nadchodzi godzina próby. Siły separatystów atakują Centrum Łączności Intergalaktycznej na Praesitlynie, co jest dla Republiki poważnym ciosem. Oddziały zakwaterowane na planecie są zbyt nieliczne, by stawić opór tak dużej armii najeźdźców, tym bardziej że jej większa część to roboty, niewrażliwe na głód i pragnienie, nieodczuwające strachu ani bólu. W sukurs obrońcom Centrum ma przyjść stosunkowo niewielka formacja powietrzna niejakiego Zozridora Slayke'a, oficera-ochotnika o iście korsarskim temperamencie, i oddział klonów dowodzony przez mistrza Nejaa Halcyona, który wybiera sobie na zastępcę młodego Anakina. Wraz z nimi na Praesitlyn leci rodiański weteran Grudo. Nim tam dotrą, polegnie większość republikańskiej załogi planety i tylko nieliczni, jak pozbawiony swojego pojazdu pilot Erk H'Arman i zwiadowczyni Odie Subu, będą walczyli do ostatniej kropli krwi...

Problem polega na tym, że samą bitwą, nawet stuprocentowo poprawnie opisaną, się czytelnik nie nasyci. Dialogi poświęcone taktyce, opisy bojowych manewrów i ich skutków po pewnym czasie zaczynają nużyć, a poza tym nie dzieje się prawie nic. Anakin prezentuje się tu wyjątkowo bezbarwnie, a wyrazistsi od niego Slayke i Grudo udzielają się za mało, by nadać opowieści dostatecznie mocny koloryt. Przez jakiś czas ratują sytuację Odie i Erk, ale i to nie wystarcza, by było lepiej niż przeciętnie...