Jest to trzecia i ostatnia część z serii o psychologu śledczym. W tym tomie główny bohater pozostaje ten sam co w dwóch wcześniejszych.

Hubert Meyer w trakcie pewnego śledztwa popełnił istotny błąd w określeniu profilu podejrzanego i dlatego postanowił porzucić pracę w policji. Mieszka w starym domku na uboczu. Pewnego dnia przyjeżdża do niego stary przyjaciel, który prosi go o pomoc w sprawie dotyczącej zaginięcia dziewięcioletniej dziewczynki. Policja stara się połączyć tę sprawę z zabójstwem jedenastoletniego Amadeusza, którego mama jest znaną w mieście florystką. Dziwnym trafem to właśnie ona jako ostatnia widziała Zosię (tak miała na imię zaginiona dziewczynka) żywą. Policja utwierdza się w przekonaniu, że florystka porwała i zabiła dziewczynkę, po tym jak ciało Zosi zostaje znalezione na cmentarzu, na którym pochowano Amadeusza. Czy kobieta rzeczywiście jest winna, tego już nie powiem; jeżeli chcesz się dowiedzieć, koniecznie przeczytaj tę książkę.

Ta historia zainteresowała mnie najbardziej z całej serii. Być może dlatego, iż akcja toczy się w moim rodzinnym mieście, Białymstoku. Powieść napisana lekko, wartka akcja wciąga niczym trąba powietrzna.

Zachęcam do przeczytania.