Powieść ta – jedno z najważniejszych dzieł Yukio Mishimy – mówi o buncie człowieka przeciw zastanym wartościom, zastygłym już w niemą formę. Formą tą człowiek jest urzeczony, a zarazem musi się przed nią bronić. Martwe piękno Złotej Pagody jest nieosiągalnym Absolutem, z którym zmaga się bohater powieści Mishimy. Jego bunt jest protestem przeciw wzorcom krępującym naszą świadomość i nasze działanie.

[Wilga, 1997]