Druga część zaczyna się tak, jak kończy się pierwsza. Jack powrócił, to pewne. Jednak czy Cassie wybaczy mu to, co zdarzyło się wcześniej? Czy razem dadzą radę stworzyć ponownie coś niezwykłego, co wcześniej wydawało się mieć ogromną siłę?

Takie pytania zadajemy sobie po przeczytaniu pierwszego tomu, zaś w drugim zaczynamy znajdować na nie odpowiadzi. Na początku książki widzimy świat przedstawiony z perspektywy Jacka. I zaczynamy odczuwać pewnego rodzaju zrozumienie. Mamy wgląd w to, jak się czuł, co przeżywał i jak sobie z tym radził. Zaufanie to kluczowa sprawa, oboje doskonale o tym wiedzą. Jednak Cassie nadal się broni i boi się w pełni zaufać. Gdy już wszystko między głównymi bohaterami zostaje wyjaśnione, mogłoby się wydawać, że ich życie nabierze koloru i zacznie się lepiej układać. Jednak stale coś idzie nie po ich myśli. Ewidentnie widać, że oboje o siebie walczą, ale czy dadzą radę? Na ile silna jest ich miłość? Co może przetrwać? Czy niechęć otoczenia jakoś na nich wpłynie?

Myślę, że odpowiedzi musicie znaleźć sami w tej jakże lekkiej powieści. A na zakończenie przytoczę zdanie, które znajduje się na okładce książki (SQN, 2018) i świetnie oddaje jej treść:

„Jeśli przegapia się miłość, przegapia się życie”.