Wolę książki, które łatwo można zaliczyć do jakiegoś gatunku. Książki, które są dla mnie logiczne. Ta zdecydowanie taka nie jest. Co prawda sporą jej część można by określić jako powieść obyczajową, ale ma wiele osobliwych i absurdalnych elementów. Między wierszami pojawia się magia. Jest mowa o chrześcijaństwie, a zaraz obok o pogaństwie i duchach. Trzeba jednak przyznać, że autorka ma talent. Pisze lekko, wręcz poetycko. Cała historia ma w sobie taką czarującą cechę. Podoba mi się też tło historyczne całości.

Jest to historia o miłości i wielu różnych jej aspektach. Zarówno dobrych, jak złych czy strasznych. Poznajemy historię trzech kobiet: Avy oraz jej matki i babki. Bohaterowie są zdecydowanie intrygujący i nietypowi. Najbardziej polubiłam kochanego Gabe'a.

Jeśli chodzi o wady, największą z nich jest sposób przedstawienia chrześcijaństwa. Nie podobało mi się to, że ludzie uważają dziecko ze skrzydłami za cud czy wręcz anioła. Zresztą muszę podkreślić, że skoro Nathaniel był tak pobożny i zaczytany w Biblii, a nawet służył w kościele, to nigdy nie przydeptałby hostii, które jest w końcu Ciałem Chrystusa.

Myślałam, że ta powieść to YA, ale nie jestem przekonana. Bardzo dużo tutaj nawiązań do seksu, pożądania etc. Moim zdaniem aż za dużo.

To oryginalna pozycja. Trudno ją opisać i zaszufladkować. Na pewno warto się z nią zapoznać, ale chociaż mnie zainteresowała, ostatecznie tego typu książki chyba nie są dla mnie.