Jest to książka ze wszech miar niecodzienna. Napisana przez Sat-Okha, syna wodza Szawanezów i polskiej patriotki. Dzieciństwo, które spędził w kanadyjskich lasach wśród Indian, żyjąc tam według ich praw i zwyczajów, odcisnęło na nim niezatarte piętno.

Treścią „Ziemi Słonych Skał” są wspomnienia z tamtych czasów (chłopięce rozterki, szkoła Młodych Wilków, pierwsze męskie doświadczenia) opisane barwnie na tle surowych realiów indiańskiego życia.

W wydanych po raz pierwszy „Śladach” autor prowadzi nas dalej, ścieżką ostatnich wolnych Indian, aż do przedednia podjęcia decyzji o wyjeździe do Polski, ojczyzny swojej matki. Tych, którzy znają „Ziemię Słonych Skał”, zapewne zainteresują dalsze losy Sat-Okha i jego współplemieńców.

Tych, którzy przeczytają obie części książki po raz pierwszy, na pewno zaciekawią i wzruszą przedstawione tu losy grupy Indian z plemienia Szawanezów, bo opisane są z uczuciem i żarliwością człowieka, który wspomina swój niepowtarzalny świat dzieciństwa. Autor opowiada o życiu w harmonii z przyrodą, świecie pełnym indiańskich duchów, prawd i wartości, jakże bardzo naturalnych i ludzkich. Czytając tę książkę odkrywamy ich oczywistość i fundamentalność także w naszym życiu.

[Wydawnictwo Akcydens, 1997]