Piszę, że "coś", bo trudno mi tę pozycję jakoś jednoznacznie zdefiniować. To kolejny przewodnik Krytyki Politycznej i o ile szwedzki był chaotyczny, ale jednak pełen informacji, to norweski sprawia wrażenie zebrania wszystkiego, co akurat leżało w szufladach i na półkach redakcji, a że leżało niewiele, to użyto plasteliny do zaklejania dziur, bo trudno oczekiwać zainteresowania szerokiej publiczności dyskusją o różnicach pomiędzy black metalem a death metalem.

Zdecydowanie najbardziej interesujący wydał mi się rozdział pt. "Petromania" o ogromnym wpływie, jaki na społeczeństwo wywierają pieniądze płynące z wydobycia i handlu ropą naftową. Prócz zapewnienia bezpieczeństwa materialnego nie zawsze jest to wpływ pozytywny, mimo mądrego dość gospodarowania tymi pieniędzmi przez państwo.

Mimo kiepskiego zdania, jakie mam na temat Norwegia: Przewodnik nieturystyczny (antologia; Gill-Piątek Hanna, Witoszek Nina, Syska Michał i inni), uzbierało się kilka interesujących cytatów:

- "Skomplikowane i niesprzyjające bebechy Dworca Centralnego, chyba specjalnie zaprojektowanego do fizycznej eksterminacji słabszych podróżnych" - chodzi o warszawski dworzec jeszcze sprzed remontu, ciekawa jestem jak jest teraz

- "Trudno o kontestację w społeczeństwie spełnionym ... spokojni Norwegowie za wszelką cenę unikają wyróżniania się"

- "Norwegowie są tak szczęśliwi, że gazety narzekają, że ludzie narzekają za mało. Na dodatek nowe badania wykazują, że 70 proc. mieszkańców płaci swoje podatki z entuzjazmem i jest w stanie płacić nawet więcej."

- Z rozmowy autorki tekstu ze starym Norwegiem podczas podróży samolotem:"Ale Norwegia ma diagnozę. Jest nam dobrze. ... Nie nauczyłaś się jeszcze, że za dużo myślenia sprawia, że człowiek staje się zagubiony i nieszczęśliwy? ... W Norwegii nie chcemy, żeby mózgi uderzyły nam do głowy."

- Definicja narodowej kultury i tożsamości sformułowana przez byłą premier Gro Harlem Bruntland: "To typowo norweskie być dobrym" - czyli nie jesteśmy jedynymi, którym się wmawia, że są narodem wybranym.