Giles Denison, reżyser filmów dokumentalnych, który po śmierci żony w wypadku wpadł w alkoholizm, budzi się w hotelu w Oslo i przerażony stwierdza, że gdzieś „zgubił” tydzień, a co gorsza, został poddany operacji plastycznej. Z czasem zauważa też, iż podczas tego tygodnia manipulowano za pomocą hipnozy jego umysłem – pamięta, że robił rzeczy, które nigdy go nie pasjonowały i nie czuje pociągu do alkoholu. Denisonem interesuje się angielski wywiad, który utrzymuje, że wywiad jakiegoś kraju chce podstawić go w miejsce Harry'ego Meyricka, syna fińskiego naukowca, który przed wojną odkrył sposób odbijania promieni rentgenowskich i wyniki swoich badań ukrył gdzieś na terenie ZSRR, blisko granicy z Finlandią.

Powiem krótko: to się czyta naprawdę dobrze! Mimo upływu 45 lat powieść nie straciła klasy, ma odpowiednie tempo i jest dobrze wyważona – autor fragmenty dynamiczne umiejętnie przeplata statycznymi. Co ważne, widać, że był świadomy nieprawdopodobieństwa tej historii, bo chwilami nie traktuje jej do końca poważnie – wplata lekką ironię, dyskretnie puszcza oko, jakby chciał powiedzieć, że to tylko rozrywka. Swego czasu Bagley rywalizował o popularność z Alistairem MacLeanem i tu widać, iż właśnie on został zwycięzcą, tym bardziej że MacLean w tym czasie już nie pisał dobrych książek.

Słowem: uczciwa, solidna rozrywka.