STYCZEŃ
Edgar Cayce’s ESP: Who He Was, What He Said, and How It Came True – Kevin Todeschi (USA-VA/Virginia Beach-1996); ocena: 5
Edgar Cayce to jeden z najlepiej udokumentowanych proroków/jasnowidzów. Cayce, prosty chłopak z farmy, w stanie hipnozy diagnozował choroby i wskazywał metody leczenia, za jedyną wskazówkę mając adress pacjenta; opowiadał o poprzednich wcieleniach i talentach, które dany osobnik powinien rozwijać i wykorzystywać w życiu zawodowym; podawał szczegóły z przeszłości, z czasów starożytnych, a także z czasów je poprzedzających; opowiadał o przyszłości, zaznaczając przy tym, że są to tylko prognozy, że przyszłość nie jest wyryta w kamieniu i to od nas zależy, jak potoczą się dalsze losy.
Edgar Cayce udzielił 14.000 readings na 10.000 tematów. Wszystkie są spisane i przechowywane w Association for Research and Enlightenment Inc. (A.R.E.) z siedzibą w Virginia Beach, Virginia, USA i dostępne dla publiczności. Są przedmiotem studiów profesjonalistów, zwłaszcza z zakresu medycyny i historii. W archiwach A.R.E przechowywane są również komentarze osób, dla których przeprowadzono readings.
Autor, Kevin Tedeschi, jest wieloletnim studentem (a zarazem nauczycilelem) materiałów zgromadzonych w A.R.E oraz dyrektorem i CEO tej organizacji. Jest również autorem wielu książek tematycznie związanych z życiem, działalnością i przepowiedniami Edgara Cayce.
średnia ocena: 3,84 / ilość ocen: 19 (Goodreads)

The Only Best Place - Carolyne Aarsen (CA-AB/US-MT-2007); ocena: 2,5
Małżeństwo Leslie i Dana przeżywa kryzys, zarówno z powodów uczuciowych jak i finansowych. Warsztat mechaniczny, którego Dan był właścicelem, zbankrutował i Dan nie za bardzo wie w jakim kierunku skierować swoje zawodowe zainteresowania. Wybawieniem jest prośba o pomoc w prowadzeniu rodzinnej farmy, z którą samotna matka nie jest w stanie sobie poradzić. Powrót w rodzinne pielesze i praca na farmie okazuje się dla Dana tym czego szukał – praca, którą lubi oraz bliski kontakt z rodziną i przyjaciółmi z dzieciństwa. Inaczej to wygląda z perspektywy jego żony. Leslie, wysoko wykwalifikowana pielęgniarka pracująca w izbie przyjęć, przyzwyczajona do szybkiej akcji i udzielania pierwszej pomocy w traumatycznych przypadkach, nagle zostaje zmuszona do przekwalifikowania się w żonę farmera. Nie będzie to łatwa tranyzcja. Nie obejdzie się bez buntów, wylewania żalów i wzajemnych oskarżeń.
Powieść nie spełniła moich oczekiwań. Główni bohaterowie nie wzbudzają sympatii. Leslie – bezwolna, pozwalająca się usatwiać i popychać różnym członkom rodziny. Jedyną jej samoobroną jest wieczne narzekanie i szukanie dziury w całym. Bardzo męcząca jako główna bohaterka powieści. Wielokrotnie miałam ochotę nią potrząsnąć i zawołać – przestań narzekać, rób coś! No cóż, nawet jak coś zrobiła, jak postawiła na swoim – zaraz zalewała ją fala wyrzutów sumienia i ze skruchą przyjmowała reprymendę. Dan – egoista, który widzi wyłącznie czubek własnego nosa. Nie kiwnął palcem, by pomóc Leslie dostosować się do nowych warunków życia. Wręcz przeciwnie, wyznaczył jej rolę żony farmera i oczekiwał spełnienia. Wszelkie odstępstwa uważał za afront wymierzony przeciwko niemu.
Doczytałam do końca, choć nie jestem pewna czy było warto. Druga część tej serii, czyli perypetie Terry, siostry Leslie, była znacznie ciekawsza. Tylko dzięki temu, że czytałam ją pierwszą, dam Carolyne Aarsen jeszcze jedną szansę.
średnia ocena: 3,93 / ilość ocen: 468 (Goodreads)

Tunel strachu (Koontz Dean R.) (US-CA-1980) ocena: 2,5
Że też mnie podkusiło, żeby przeczytać tę książkę. Już po pierwszym rozdziale, który obfitował w drastyczno-makabryczne opisy, miałam wielką ochotę rzucić ją w kąt, ale wbrew sobie brnęłam dalej. Potem zrobiło się nieco lepiej, choć nie na długo. Końcówka to już absolutne dno. Cały czas zastanawiałam się po co takie książki są pisane i wydawane. Nie przyświeca im żadna idea. Pełno w nich scen przemocy i zabijania. Postacie niesympatyczne, niektóre wręcz odrażające. Komu to się podoba?
Wielbiciele Koontza twierdzą, że jest to najgorsza książka w dorobku autora. W dodatku oparta na scenariuszu do filmu autorstwa innego pisarza, a więc nie całkiem jego pomysł. To, że jest oparta na scenariuszu można odczuć podczas czytania. Pojedyncze scenki wciśnięte tu i tam, po to by urozmaicić akcję, a inne nigdy nie wyjaśnione do końca. Nadmiar postaci, które się pojawiają, by zniknąć bezpowrotnie. Wszystko to razem ledwie się kupy trzyma, a w wielu przypadkach wręcz urąga logice. Być może Dean Koontz ma lepsze powieści w swim dorobku, być może z czasem wyszlifował swój warsztat pisarski, a nawet potrafi uwodzić poczuciem humoru (nie w tej powieści!), ale ja już tego raczej nie sprawdzę. Horror to zdecydowanie nie moja bajka. Od czasu to czasu zdarza mi się zapędzić w te rejony, zazwyczaj jednak z opłakanym skutiem.
średnia ocena: 3,66 / ilość ocen: 236 (B-netka)
średnia ocena: 3,60 / ilość ocen: 19.422 (Goodreads)

LUTY
Boska Matryca: Łącząc naukę, cuda i wiarę (Braden Gregg) (US-2006); ocena: 5,5
Książka, która łączy starożytne mity i wierzenia z odkryciami współczesnej nauki a słowu „duchowość” nadaje nowe znaczenie. Obraz rzeczywistości jaki maluje autor intryguje i zmusza do przemyśleń. Jeśli nasze emocje są kodem, którym porozumiewamy się z Boską Matrycą, najwyższy czas by nauczyć się je kontrolować.
Gregg Braden dysponuje rozległą wiedzą i w sposób klarowny prezentuje idee naszych pra-pra-przodków, które nabierają nowego znaczenia w świetle najnowszych badań i eksperymentów naukowych. Jego wywody i objaśnienia otwierają przed nami nowy świat i rzeczywistość obcą naszej percepcji.
Średnia ocena: 4,64 / ilość ocen: 11 (B-netka)
Średnia ocena: 4,24 / ilość ocen: 3.884 (Goodreads)

Jest recenzja: O prasubstancji Wszechświata

Więcej na temat: duchowoość
Przeczytane: Q2, 2017 - Pieniądze i prawo przyciągania (Hicks Esther, Hicks Jerry)

Three Wishes - Moriarty Liane (Aus-Sydney-2003) - niezainteresowana
Kolejne rozczarowanie powieścią Liane Moriarty. Tym razem dobrnęłam do strony 70-tej i powiadziałam sobie – dość! Nie mam czasu na takie bzdury. Opowieść o trzech siostrach już na samym początku wydała mi się zbyt egzaltowana i niewiarygodna. Ale brnęłam dalej. Jednak brak akcji, nieodpowiedzialne zachowanie sióstr, niezliczona ilość emaili o niczym, pustka i nuda, nuda, nuda... kazały mi się zastanowić nad celowością kontynuowania lektury. Trochę to smutne, bo wydawało mi się, że Liane Moriarty ma szanse być jedną z moich ulubionych autorek. Ale po pierwszych dwóch powieściach, które bardzo mi się podobyły, każda następna po którą sięgam, jest gorsza od poprzedniej. To chyba znak, że trzeba sobie dać pokój – choćby na jakiś czas – z książkami pani Moriarty.
Średnia ocena: 3,77 / ilość ocen: 65,864 (Goodreads)

MARZEC
Bez Ciebie (Eberlen Kate) (UK-Eng/London-2016); ocena: 4
Tess and Gus, dwójka bohaterów, którzy są dla siebie przeznaczeni. Jako nastolatki spotykają się we Florencji, gdzie obydwoje spędzają wakacje, zamieniając ze sobą kilka przelotnich zdań, po czym każde z nich wraca do swojej rodziny i swoich obowiązków. Nie wiedzą, że mieszkają blisko siebie, że planują studia na tym samym uniwersytecie, że mijają się na ulicy, w sklepie i na weselnym przyjęciu. Przeżywają podobne tragedie, szukają zapomnienia w nie zawsze udanych relacjach, mają przyjaciół, z którymi czas i okoliczności osłabiają łączącą ich więź, często czują się samotni wśród otaczających ich osób.
Czytelnik od samego początku wie, że przeznaczeniem Tess i Gusa jest spotkać się i znaleźć tę długo wyczekiwaną miłość. Ale droga do ich szczęścia jest zbyt długa, niesprzyjające okoliczności piętrzą się i mnożą, bohaterowie podejmują niezbyt rozsądne decyzje, rozwlekłość akcji zaczyna w końcu nużyć, a zakończenie wywołuje uśmiech niedowierzania. Naprawdę? To po to brnęliśmy przez czterysta prawie stron, by autorka zbyła nas zbyt krótkim, zbyt nieprawdopodobnym zakończeniem, jakby na koniec brakło jej pomysłu lub pisarskiej weny na rozwinięcie długo oczekiwanego happy endu?
Powieść oceniam na 4, bo w sumie była dość ciekawa i gdyby nie to, że akcja w drugiej połowie powieści była zbyt rozciągnięta, a zakończenie sklecone na prędce, moja ocna byłaby wyższa.
Średnia ocena: 3,5 / ilość ocen: 2 (B-netka)
Średnia ocena: 3,80 / ilość ocen: 5.283 (Goodreads)

Dlaczego nie Evans? (Christie Agatha (pseud. Westmacott Mary)) (UK-Eng-1934); ocena 4,5
Trochę inna Agatka. Ta powieść to bardziej komedia kryminalna niż typowa powieść detektywistyczna z przesłuchaniami osób podajrzanych, szczegółową analizą śladów zbrodni i prawdopodobnych motywów. To nie jest typ kryminału jaki nam się kojarzy z nazwiskiem Agathy Christie. Nie występuje w niej ani Poirot ani panna Marple, za to dwójka przyjaciół, detektywów-amatorów, Bobbie i Frankie, którzy w ramach wielkiej przygody i urozmaicenia szarej codzienności postanawiają wytropić mordercę. Kluczem do zagadki są ostatnie słowa ofiary – Dlaczego nie Evans? Ale jak tu znaleźć właściewego Evansa, kiedy w najbliższej okolicy mieszaka ich ponad czterystu? Humorystyczny aspekt powieści i dwójka bohaterów, którym brak doświadczenia, ale nie fantazji i odwagi w realizacji zwariowanych pomysłów, sprawia że powieść czyta się szybko i przyjemnie, z uśmiechem na twarzy i z przymrużeniem oka traktuje nadzwyczajne zbiegi okoliczności i mało prawdopodobne rozwiązania skomplikowanych sytuacji. Wielka szkoda, że Bobbie i Frankie nie pojawili się już więcej w powieściach Agathy Christie.
Średnia ocena: 4,56 ilość ocen: 915 (B-netka)
Średnia ocena: 3,84 / ilość ocen: 13.830 (Goodreads)

Code to Joy: The Four-Step Solution to Unlocking your Natural State of Happiness – George Pratt, Ph.D., and Peter Lambrou Ph.D. with John David Mann (US-CA-2012); ocena: 5
Radość życia – stan emocjonalny, który powinnien nam towarzyszyć przez wszystkie lata, od dzieciństwa po późną starość. A jednak nie zawsze tak jest. Coś nas przytłacza, nastawia negatywnie do życia, przepełnia lękiem. To mini-traumy i wspomnienia nieprzyjemnych wydarzeń z przeszłości, często z okresu dzieciństwa, gdy nie potrafiliśmy jeszcze realnie oceniać sytuacji i drobne incydenty urastały do wielkich dramatów. The wszystkie ciernie z przeszłości tkwią głąboko zakorzenione w naszej podświadomości, otaczając nas mentalną mgiełką, przez którą radość nie zawsze może się przebić. Co więcej, drobne wydarzenia aktualne mogą – na zasadzie rezonansu – uaktywnić dawne traumy, wywołując przesadne reakcje, wymykające się kontroli i często dla nas samych niezrozumiałe.
Autorzy książki, George Pratt i Peter Lambrou, są psychologami klinicznymi i opracowali program, który pomaga ich pacjentom na otrząśnięcie się z „depresyjnej mgiełki” i powrót do normalnego życia. Program zadziwiający swą prostotą i zalecający nieskomplikowane ćwiczenia, które wymagają zaledwie kilku minut dziennie czasu pacjenta. A jednocześnie przynoszące rewelacyjne rezultaty. Wśród odnoszących sukcesy pacjentów doktora Pratta i Lambrou znajdują się sławne nazwiska sportowców, biznesmanów, dziennikarzy i tysięcy zwyczajnych obywateli, którym terapia pomogła przełamać fobie i odnosić sukcesy zarówno w życiu prywatnym jak i zawodowym. Bardzo ciekawy i nietypowy sposób leczenia zaburzeń depresyjnych. I nie tylko. Bo 4-step program może stosować każdy po prostu dla poprawy samopoczucia.
Średnia ocena: 3,91 / ilość ocen: 139 (Goodreads)

Nienawiść, którą dajesz (Thomas Angie) (US-MS/Jackson-2017); ocena: 5,5
Starr Carter żyje na pograniczu dwóch światów. Mieszka w biednej, murzyńskiej dzielnicy, w której rządzą gangi i handlarze narkotyków, a strzelaniny na ulicach czy prywatkach należą do zjawisk powszednich. Większą część dnia spędza jednak w prywatnej szkole, do której ze względu na bezpieczeństwo i lepszy start w życiu wysłali ją rodzice. Wśród białej, bogatej młodzieży wyraża się poprawnie, unika slangu i kontoluje swoje emocje, by nie zostać zaszufladkowaną do grupy „czarnych gniewnych”.
Kiedy pewnego dnia na jej oczach zostaje zastrzelony przez policjanta jej przyjaciel, Starr musi podjąć niełatwą decyzję, po której stronie się opowiedzieć. Publiczne wystąpienia i przyłączenie się do ruchu BLM (Black Lives Matter) mogą narazić ją i jej rodzinę na szykany ze strony policji, a w szkole przypiąć jej łatkę obrońcy gangstera i zburzyć przez lata budowany wizerunek miłej dziewczyny, zaakceptowanej przez grupę białch przyjaciół. Z drugiej strony, długoletnia przyjaźń jeszcze z okresu dzieciństwa też do czegoś zobowiązuje, zwłaszcze że obraz jaki malują media, za sprawą policji, jest sfałszowany i obwinia Kahlila zamiast jego mordercę.
„The Hate U Give” jest debiutem Angie Thomas i powieścią dla młodzieży, jedną z tych którą można spokojnie polecić i dorosłemu czytelnikowi. Postać głównej bohaterki jest wielowymiarowa i świetnie nakreślona. Autorka przedstawia jej rozdarcie pomiędzy dwoma światami, w których przyszło jej żyć, jej lojalność do środowiska z którego się wywodzi, choć nie jest to łatwe i zagraża ruiną dotychczasowych osiągnięć. Jednocześnie jest to obraz życia w biednej, murzyńskiej dzielnicy, gdzie każda decyzja ma drugie dno, a handel narkotykami może być jedynym sposobem na utrzymanie się na powierzchni i zapewnienie rodzinie posiłku. Świetna powieść z przesympatyczną rodziną Carterów na planie głównym. A murzyński slung i rubaszne poczucie humoru rozładowywują atmosferę i sprawiają, że o sprawach ciężkich czyta się w miarę lekko, a czasem nawet z uśmiechem na twarzy.
Angie Thomas - zdecydowanie autorka do zapamiętania.
Średnia ocena: 4,50 ilość ocen: 2 (B-netka)
Średnia ocena: 4,57 / ilość ocen: 116.556 (Goodreads)