Autorka, a zarazem główna bohaterka zabiera nas w swój świat dwóch reżimów: szacha i rewolucji islamskiej. Poznajemy Marjane jako sześciolatkę, która chce zostać prorokinią, towarzyszymy jej w czasie zmian w szkolnictwie oraz nakazu noszenia chust, wyjazdu do Wiednia i powrotu do kraju.

Historia Iranu i jego mieszkańców przedstawiona jest oczami dziewczynki, nastolatki, młodej kobiety. To także historia o dorastaniu, która ukazuje nam różnice między Wschodem a Zachodem. Główna bohaterka próbuje odnaleźć własne miejsce w świecie, szuka także normalności w zmieniającym się kraju. Celne obserwacje okraszone są czarno-białymi obrazkami, pełno tu humoru, ironii, ale także nostalgii, tęsknoty, buntu i sprzeciwu wobec narzuconego religijnego reżimu.

Dzięki tym wszystkim składnikom dostajemy książkę uniwersalną, wciąż aktualną i prawdziwą.


[Recenzja ukazała się w "Gazecie Wyborczej" w dn. 28.07.2017]