Bożena Mazalik, autorka książki "Baba na safari (Mazalik Bożena)", po raz kolejny zaprasza nas na Czarny Ląd. Tym razem, serwuje powieść przygodową, żeby nie rzec, awanturniczą.

Powieść rozpoczyna się od przysłowiowego trzęsienia ziemi, a potem napięcie już tylko rośnie. Młoda detektyw, Marta Canavan, otrzymuje alarmujący telefon od ojca, gdy sama tkwi w środku strzelaniny. Niemal natychmiast wyrusza do Afryki, z nadzieją, że uratuje ojca z opresji, i ostrzeże przed niebezpieczeństwem matkę. Do Marty dołączają bliskie osoby: Tomasz, przyjaciel - niemal brat i Kamila, prawie nieznana jej siostra, ze swoim szefem. Ich relacje, w czasie pełnych akcji dni, mają szanse ulec całkowitej zmianie.

Tymczasem w Afryce jest coraz bardziej niebezpiecznie, szerzy się kłusownictwo, a w stawce o zyski, życie ludzkie ma znikome znaczenie.

Jak poradzą sobie w brutalnym, męskim świecie i wśród niebezpiecznej przyrody dwie młode kobiety oraz ich matka?

W książce dostajemy wszystko, czego tylko można oczekiwać po przygodowej powieści - mnóstwo egzotyki, afrykańską przyrodę, korupcję, przemyt, kłusownictwo, śmiertelnie groźne zwierzęta i ludzi bez skrupułów. W tym surowym kraju jest także miejsce na poświęcenie dla drugiego człowieka i miłość. Cały tygiel emocji.

Razem z Bożeną Mazalik, która Afrykę zna z pozycji aktywnej uczestniczki safari (jako fotograf), poznajemy Czarny Ląd spieczony niemiłosiernym upałem, śmiertelnie niebezpieczny i dziki. Bohaterowie, pokryci kurzem i potem cierpią z pragnienia, a bieg wydarzeń stawia ich w sytuacji bez wyjścia. Z każdą kartką książki czujemy, że autorka wie o czym pisze, że sama, w trudnych warunkach, przemierzała afrykańskie bezdroża i teraz, za pomocą swojej powieści, zabiera tam czytelników.

Jednocześnie, w swojej powieści, Mazalik zwraca uwagę na problem kłusownictwa, który przyczynia się do wyginięcia rzadkich gatunków zwierząt. A jednak nic tutaj nie jest czarno-białe, dla wielu ludzi to warunek przetrwania w świecie, gdzie głód jest na porządku dziennym.

Nie sposób się nudzić przy lekturze tej książki, autorka ma głowę pełną pomysłów, wie jak spleść mnóstwo wątków i kiedy przeskoczyć w inne miejsce akcji, by zostawić czytelnika w rozterce.

Podczas czytania "Ciosów słonia" miałam wrażenie, że oglądam film. To powieść jak najbardziej filmowa, doskonale nadająca się do ekranizacji.

Natomiast zakończenie książki daje nadzieję na ciąg dalszy.

Dawno takiej książki nie było, mocnej, błyskotliwej i wciągającej, pełnej egzotyki i przygód.

Bardzo polecam!

Ciosy słonia (Mazalik Bożena)