Mimo całej sympatii do autora i wdzięczności za przybliżanie wiedzy o przyrodzie, w przypadku trzeciej książki Petera Wohllebena z cyklu „Drzewa – zwierzęta – więzi natury” trudno o tak pochlebną recenzję, jak przy ocenie pierwszej pozycji. „Sekretne życie drzew” całkowicie zmieniało spojrzenie przeciętnego człowieka na świat roślin. „Duchowe życie zwierząt” było już mniej zaskakujące, ale nadal bardzo ciekawe. „Nieznane więzi natury” stanowią najsłabszą pozycję w tym cyklu.

Już na pierwszych stronach przedstawiona jest bardzo niespodziewana zależność, co zachęca do dalszej lektury. Niestety kolejne karty nie zawierają aż tak sensacyjnych informacji, a jedynie zwykłe ciekawostki przyrodnicze, przy czym najważniejsze jest tu słowo „zwykłe”. Cykl „Drzewa – zwierzęta – więzi natury” opiera się na efekcie zaskoczenia, który siłą rzeczy najmocniej działa za pierwszym razem, za drugim słabiej, a za trzecim już praktycznie wcale. Książka sprawia wrażenie, jakby została wymuszona na autorze przez wydawnictwo liczące na powtórkę wcześniejszych sukcesów.

Osobom, które nie czytały poprzednich pozycji Wohllebena, „Nieznane więzi natury” mogą przypaść do gustu. Dowiedzą się m.in., jak życie wilków zmienia koryto rzeki, do czego mrówki używają feromonów (bynajmniej nie do wabienia płci przeciwnej), jak wygląda życie seksualne grabarzy, kto ze zwierzęcej rodziny zamienia się w zombie. Natomiast osoby znające wcześniejsze książki dostrzegą także informacje, które pojawiły się w poprzednich tomach.

Zatem gorąco zachęcam wszystkich do lektury „Sekretnego życie drzew” i „Duchowego życia zwierząt” (pozycje obowiązkowe), ale niekoniecznie „Nieznanych więzi natury”.


[Opinię zamieściłam również na własnej stronie internetowej ewaoderkiewicz.com oraz w serwisie Lubimy Czytać]