Niniejszy tom jest monografią twórczości publicystycznej Juliusza Kadena-Bandrowskiego (1885–1944), pisarza znanego dziś przede wszystkim z powstałych w dwudziestoleciu międzywojennym skandalizujących powieści polityczno-społeczno-obyczajowych ("Generał Barcz", "Mateusz Bigda", "Czarne skrzydła"). Tymczasem jego przebogaty dorobek publicystyczny obejmujący kilkanaście książek oraz drukowanych w prasie kilkaset tekstów, prezentujących różne gatunki, długo (także ze względów cenzuralnych w czasach PRL) musiał czekać na badacza, który zajmie się nim obiektywnie, dogłębnie i kompleksowo. Uczynił to teraz Andrzej Kaliszewski – medioznawca, genolog i literaturoznawca. Publicystyka Kadena to nie tylko znakomite, stanowiące klasykę gatunku reportaże wojenne, obrazujące czyny Legionów, wojnę polsko-bolszewicką, współtworzące mit Komendanta i jego wojska (Bandrowski był jednym z ulubionych żołnierzy i apologetów Piłsudskiego, autorem słynnego tomu "Piłsudczycy"). W okresie międzywojennym Kaden dał się bowiem poznać także jako słynący z ciętego języka obserwator i uczestnik życia społeczno-kulturalnego, felietonista, eseista, recenzent, autor – pełnych humoru i zaskakujących refleksji – relacji z podróży po Europie. Kaliszewski rzetelnie typizuje i bada wątki tematyczne, analizuje specyficzny styl pisarza (zwany kadenizmem), wydobywając zarazem ciekawe konteksty polityczne i historyczne utworów.

[Wydawnictwo Adam Marszałek, 2015]