„Nieznośna lekkość bytu” Milana Kundery to niezwykła historia miłości Tomasza i Teresy. Paradoksalnie, piękno uczucia tych dwojga dojrzewa na tle owładniętej ułudą komunizmu Pragi. Bohaterowie powieści Kundery wydają się jednak nie zaprzątać sobie głowy tym, co na pozór składa się na ów zewnętrzny świat. Dając się ponieść uczuciom odkrywają, że cząstka drugiego jest niejako organicznie związana z ich bytem. Dla Tomasza, młodego i obiecującego chirurga, Teresa nie jest tylko kolejną z wielu kochanek, staje się kimś, kto potrafi nadać jego życiu sens.

To dla niej poświęca karierę lekarza i osiada na prowincji, czując się człowiekiem spełnionym, gdyż wie, że dzięki niej może być naprawdę sobą. Tracąc bezpowrotnie swój poukładany świat, którego treścią była praca i przygodne spotkania z kobietami, zyskuje znacznie więcej, niż mógłby pragnąć. Teresa wnosi w jego życie nie tyle ład, ile poczucie trudnej wolności, a nade wszystko sprawia, że wychodzi on z mroku własnego egoizmu. Wypełnia wreszcie treścią puste miejsca po nieudanym małżeństwie i niechęci wobec jedynego syna. Jednocześnie bohaterka sama odzyskuje poczucie własnej wartości, której pozbawiły ją relacje z matką.

Uczuciowa zależność postaci wykreowanych przez Kunderę pokazuje, jak trudną i niejednokrotnie bolesną drogę muszą pokonać, by ich uczucie mogło w pełni dojrzeć.