Sięgając po drugą część "Piaskowej Góry" bałam się, że "Chmurdalia" będzie po prostu "gorsza", jak to często bywa z kolejnymi tomami powieści, ale po zapoznaniu się z tekstem uważam, że jest równie dobra i jest lekturą obowiązkową dla każdego fana "Piaskowej Góry".

Tym razem Dominika tuła się po świecie, poznając niezwykłych ludzi i ich historie, które są tak sprytnie stworzone przez autorkę, że choć każda z nich opowiada o kimś innym, splatają się ze sobą.

Niezwykle wzruszająca jest historia Eulalii Baron, która przez Japonię uciekała wraz z rodziną przed wojną, Icka Kaca, który przez całe życie poszukiwał Grażynki, historia niezwykłych Cioć Herbatek czy historia nocnika Napoleona, łącząca niemal wszystkich bohaterów powieści. Nie można tutaj nie wspomnieć o historii głównej bohaterki powieści - Dominiki Chmury, która po utracie swojego "daru matematycznego" poszukuje nowego miejsca w świecie. Czy znajdzie? Tego dowiecie się już sami czytając książkę.

Niebywałą wartością dodaną powieści jest nawiązanie do Odysei Homera. Powieść "Chmurdalia" jest napisana pięknym językiem, jest wielowymiarowa i symboliczna. Joanna Bator ma niezwykły dar opowiadania, myślę, że jest jedną z najlepszych współczesnych polskich pisarek i mam nadzieję, że jej powieści będą czytane przez następne pokolenia, a tym samym zostaną uchronione przed zapomnieniem.