Player One (Cline Ernest)

W 2045 paliwa są na wyczerpaniu, ludzkość ledwo zipie, a jedyną ucieczką jest zalogowanie do wirtualnego świata, który wiele czerpie z gier lat 80.XXw. Nagle pojawia się szansa dosłownie dla każdego - twórca owego wirtualnego edenu, zwanego OASIS, pozostawia w spadku wielomiliardową fortunę temu, kto rozwiąże enigmatyczne zagadki, pełne odniesień do początków gier komputerowych, popkultury tamtego czasu, okaże się prawdziwym geekiem i odnajdzie 3 klucze oraz przejdzie 3 bramy. Niemal przez przypadek zdobywcą pierwszego trofeum zostaje Wade "Parzival" - i od tej pory zaczyna się szaleńczy wyścig po fortunę. I całkiem szybko okazuje się, że może to być gra o życie, bo naprzeciw nieprzeliczonej gromady geeków staje demoniczny szef korporacji, mającej zamiar przejąć OASIS. Nie waha się nawet przed siłową ingerencją w realu...

Książkę czyta się świetnie! Jest dynamiczna, zawiera mnóstwo ciekawych odniesień tak do subkultury geekowskiej, jak i do lat 80. (gry, filmy, seriale, komiksy, nawet jedzenie), pozwala nam także zastanawiać się nad zagadkami. Wciąga niesamowicie i z pewnością jej ekranizacja (zapowiadana na kwiecień 2018) będzie sukcesem!

Nie da się ukryć, że jest to książka młodzieżowa - po pierwsze opowiada historię nastolatków, nie unikając lekkiego dydaktyzmu. Po drugie bywa chwila mi dość naiwna, nie wgłębia się z fabułą tak, jak można by tego oczekiwać od poważniejszego hard SF, występuje kilka słabych logicznie i konstrukcyjnie scen czy węzłów fabularnych. Kilkakroć mamy do czynienia ze specyficznymi przypadkami deus ex machina - bohater coś kluczowego "nagle" sobie przypomina, ktoś przypadkiem posiada jakiś przydatny bądź śmiercionośny artefakt, pojawia się osoba ratująca sytuację. Przyznaję - pod względem wizji daleko "Player One" do Czarne oceany (Dukaj Jacek) czy Accelerando (Stross Charles) albo Miasto Permutacji (Egan Greg). Trochę przeszkadza też nieporadność językowa tłumacza (po co tłumaczyć PvP na GkG, gdy i tak zdanie dalej jest to wyjaśnione, a nigdzie później termin nie jest używany?), wynikająca prawdopodobnie z niskiego stopnia "geekowatości" - no i parę błędów technicznych/rzeczowych samego autora. Nadal jednak jest mnóstwo elementów świetnych, niewyświechtanych pomysłów, pomimo braków książki trudno nie być zafascynowanym światem przedstawionym.