Jerzy Szaniawski (1886-1970) dramatopisarz i prozaik, dwukrotnie wyróżniony państwową nagrodą literacką (1930, 1966). Jako nowelista debiutował w roku 1912, jako dramaturg - w 1917. Jest autorem kilkunastu komedii i dramatów; najczęściej grane to: "Żeglarz" (1925), "Adwokat i róże" (1929), "Most" (1933), "Dwa teatry" (1946). Dużą popularność zdobył cykl opowiadań Szaniawskiego o profesorze Tutce (kolejne tomy: 1954, 1960, 1962). Ostatnim dziełem pisarza były wspomnienia "W pobliżu teatru" (1956).

[Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984]