Ci wielcy ludzie (Faulkner William) to maluśki zbiorek trzech opowiadań, do których wyboru nijak nie mogę znaleźć klucza, bo ani chronologia, ani tematyka, ani najbardziej reprezentatywne dla autora. Ja będę trzymać się chronologii, żeby zachować jakąś logikę.

"Róża dla Emilii" (1930) - to najstarsze i najbardziej interesujące ze wszystkich, a także pierwsze, które zwróciło uwagę krytyki na autora. Bohaterką jest panna Emilia Grierson, reprezentantka dawnej arystokracji, mieszkająca samotnie w dzielnicy niegdyś ekskluzywnej, a obecnie przemysłowej. Wychowana przez surowego i ortodoksyjnego ojca, nie potrafi i nie chce dostosować się do zmieniającego się świata, dlatego go ignoruje, zaszywając się w swoim dawniej wspaniałym, a obecnie podupadającym domu. Wszystko wokół niej ewoluuje, ale ona pozostaje niezmienną skamieliną, niezdolną już nadążyć za współczesnością, niemniej jednak, choć nieco wyśmiewana, stanowi punkt odniesienia dla lokalnej społeczności. Jej niezdolność do akceptacji zachodzących zmian prowadzi ją do czynów powodujących, że nad opowiadaniem unosi się aura dziewiętnastowiecznych, gotyckich opowieści, a zamknięty pokój, wraz z całą zawartością jest symbolem zatrzymania w czasie. Faulkner zdołał tu, w zawoalowany sposób, skrytykować kurczowe trzymanie się przeszłości przez 'stare' południe oraz przeciwstawić je bardziej nowoczesnej i liberalnej północy USA. Opowidanie w 1983 roku doczekało się ekranizacji z Anjelicą Huston w tytułowej roli.

Dwie kolejne historie zostały napisane dużo później, są zupełnie inne, ale przynajmniej powiązane tematycznie z II wojną światową.

"Ci wielcy ludzie" (1941) - Bliźniacy nie stawili się do rejestracji poborowych, więc inspektor stanowej komisji poborowej przybywa, by ich aresztować. Władza i jej bezduszne oraz nieracjonalne, z punktu widzenia mieszkańców południa, żądania przeciwstawiona prostym, twardym, uczciwym i honorowym ludziom. Nieco upartym, a czasami niezdolnym do wyciągania słusznych wniosków, ale rządzących się lojalnością, rozsądkiem i swoim własnym prawem. Niezwykle ceniącym niezależność, nawet za cenę porażek.

"Dwaj żołnierze" (1942) - Dla dorosłego już Pete'a i jego ośmioletniego brata radio jest jedynym pośrednikiem pomiędzy zagubioną na odludziu osadą, a światem zewnętrznym. Gdy informuje ono o ataku na Pearl Harbour, starszy z braci zaciąga się do wojska prezentując swą patriotyczną postawę i determinację by bronić kraju. Adaptacja filmowa z 2003 roku została nagrodzona Oscarem dla filmów krótkometrażowych.

Za sprawą pierwszego z opowiadań zwróciłam uwagę na rolę kobiety w męskim świecie Faulknera. Emilia reprezentująca południową arystokrację, tradycję i niezmienność jest przeciwstawiona starającemu się o jej rękę Homerowi, robotnikowi z północy. Matka dwóch żołnierzy jest słabą i uległą istotą, którą należy się opiekować, zaś w tytułowym opowiadaniu kobieta nie pojawia się wcale, mimo rozgrywających się w nim tragicznych i ważnych wydarzeń.

4