W roku 2006 po światowym sukcesie "Boga urojonego" Richard Dawkins stał się ikoną ruchów ateistycznych i sceptycznych. Ten sukces przyćmił nawet jego ważne dokonania naukowe oraz kluczową rolę, jaką w popularyzacji neodarwinizmu – i szerzej, naukowej wizji świata – odegrały jego poprzednie książki – od "Samolubnego genu" poprzez "Fenotyp rozszerzony" i kilkanaście innych, aż po "Najwspanialsze widowisko świata". W każdym razie dziś nikt, nawet przeciwnicy Dawkinsa (a ma ich wielu), nie kwestionuje jego wyjątkowej pozycji naukowca, intelektualisty i obrońcy rozumu.

"Światełko w mroku" to tom wspomnień stanowiący uzupełnienie i w pewnym stopniu kontynuację wydanego wcześniej "Apetytu na cuda". Książka ukazała się w Stanach Zjednoczonych oraz w Wielkiej Brytanii jesienią 2015 roku.


Richard Dawkins zyskał światową sławę w roku 1976, kiedy ukazało się pierwsze wydanie jego książki "Samolubny gen" (w roku 2016 uroczyście obchodzono czterdziestą rocznicę tego zdarzenia). Kolejne książki ugruntowały jego pozycję cenionego biologa-ewolucjonisty i jednego z najwybitniejszych popularyzatorów nauki. Profesor Dawkins jest absolwentem Oksfordu i członkiem Royal Society oraz Royal Society of Literature, a także Penclubu. Ma kilkanaście doktoratów honoris causa, jest laureatem wielu nagród, w tym: Royal Socjety of Literature Award (1987), Michael Faraday Award of the Royal Socjety (1990), International Cosmos Prize for Achievement in Human Science (1997), Kistler Prize (2001), Shakespeare Prize (2005), Lewis Thomas Prize for Writing about Science (2006), Galaxy British Book Awards Author of the Year Award (2007), Deschner Prize (2007) oraz Nierenberg Prize for Science in the Public Interest (2009). Do momentu przejścia na emeryturę w roku 2008 piastował stanowisko Charles Simonyi Professor for the Public Understanding of Science na Uniwersytecie Oksfordzkim. Nadal jest członkiem New College.

Na cześć Dawkinsa nazwane zostały nowo odkryty rodzaj ryb (Dawkinsia) oraz planetoida.

W latach 2004 i 2013 Richard Dawkins znalazł się na pierwszym miejscu listy 100 najwybitniejszych intelektualistów przygotowanej przez magazyny "Proscpect" i "Foreign Policy". W 2007 "Time" umieścił go na swojej liście 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie.


"Jeżeli ktokolwiek z współczesnych naukowców może mówić o własnym dorobku z dumą, a nawet z poczuciem sukcesu, to na pewno Richard Dawkins. Oświecająca lektura".
"New York Times Book Review"

"[...] nader obszerne wspomnienia wybitnego, złożonego i pełnego sprzeczności człowieka. Doskonały i wciągający styl Dawkinsa, okraszony mnóstwem uroczych anegdotek, sprawia, że od lektury wprost nie można się oderwać".
"Philadelphia Inquirer"

"[...] fascynujące, świetnie się czyta, a do tego poprawia humor [...j Dawkins wprowadza czytelnika w świat nauki i pozwala mu też poznać wielu najwybitniejszych przedstawicieli biologii ewolucyjnej. I nie tylko".
"Publishers Weekly"

"Inteligencja, intuicja, precyzyjne myślenie, wytrawny styl i od czasu do czasu prowokacyjne uwagi i spostrzeżenia. Właśnie tego oczekujemy od Richarda Dawkinsa".
"Skeptical Inquirer"

"Prawdziwie smakowita uczta: język jednego z najwybitniejszych żyjących pisarzy, stymulujące rozważania nad naturą życia i kondycją ludzką, możliwość przyjrzenia się, jak działają wybitne umysły. Intelektualna odwaga i ludzka uczciwość".
Steven Pinker

"To właśnie Dawkins, którego nauczyłem się szanować, nim jeszcze został moim przyjacielem, współpracownikiem i towarzyszem drogi. Dla tych, którzy chcieliby poznać prawdziwe oblicze autora »Samolubnego genu« i »Boga urojonego« lektura niezbędna, a i... zaskakująca".
Lawrence M. Krauss

"Richard pisze tak, jakby opowiadał. To dlatego tak wielu z nas – ludzi, którzy nie są naukowcami – dzięki jego książkom lepiej rozumie naukę".
Bill Maher

"Przyszłym historykom »Światełko w mroku« pozwoli odtworzyć drogę Dawkinsa do wielkości, drogę, której ukoronowaniem stał się »Bóg urojony« – książka, która uczyniła więcej dla »odczarowania« ateizmu niż być może wszystkie, które napisano na ten temat wcześniej".
Michael Shermer

[CiS, 2016]