Za zamkniętymi drzwiami (Paris B. A. (właśc. MacDougall Bernadette Anne))

Mam problem z oceną tej książki. Niby strasznie mnie wciągnęła. Miałam poczytać tylko godzinkę przed snem i nagle patrzę na zegarek i oczom nie wierzę, bo nie wiadomo kiedy ten czas minął i jak to się stało, że jestem już bliżej końca niż początku. Czyż nie jest to wystarczającą zaletą dla książki, która ma być zwykłą rozrywką i niczym więcej?

Niemniej choć tak dobrze mi się czytało, nie uwierzyłam w tą historię. Nie wiem dlaczego Jack miałby tak długo zwlekać z realizacją swojego głównego celu. Nie czułam się też przekonana do tego, że Grace jest w tak beznadziejnym położeniu jak to było sugerowane. Nawet jeśli były sytuacje kiedy nie mogła nic zrobić, to przez te miesiące były też momenty, w których w mojej ocenie mogła przerwać tę chorą sytuację.

Jeśli chodzi o książki w podobnym temacie, to w mojej ocenie niemoc głównej bohaterki jest o wiele lepiej przedstawiona w Ślubna suknia (Lemaitre Pierre).
(UWAGA: opis z okładki "Sukni ślubnej" to jeden wielki spoiler! Zapomnieli tylko streścić samego zakończenia.)