"W Anglii epoki wiktoriańskiej napady na pociągi nie były rzadkością. Ale tylko o jednym mówiono Wielki Skok na Pociąg, i pisano to wielką literą".

Michael Crichton powieść "Wielki Skok na Pociąg" napisał na podstawie akt sądowych procesu przeciwko uczestnikom napadu, który miał miejsce sto lat wcześniej. Autor traktuje czytelnika jak osobę, która nie ma pojęcia o epoce wiktoriańskiej, a że przeciętny człowiek nie grzeszy wiedzą na ten temat, nikogo nie nudzą częste dygresje dotyczące codzienności wiktoriańskiej Anglii.

Pomysłodawcą napadu na pociąg jest Edward Pierce, inteligenty i trochę szalony, acz rozważny przestępca. Aby skok się udał, zatrudnia on najlepszego ze znanych kasiarzy, zwinnego Roberta Agara. Niebagatelną rolę odegra również niezastąpiony woźnica Pierce'a, pan Barrlow, który prawdopodobnie miał przestępczą przeszłość, oraz narzeczona Pierce'a - olśniewająca i tajemnicza panna Miriam.

W latach pięćdziesiątych dziewiętnastego wieku sukces złodziei zależał od zdobycia odpowiednich kluczy, a więc lwia część powieści koncentruje się właśnie na tym. Zadziwiająca jest przenikliwość i pomysłowość Pierce'a, który zresztą o swoich dokonaniach z niemałą dumą opowiada podczas procesu.

Adaptacja filmowa, której reżyserem jest sam znakomity powieściopisarz i reżyser Michael Crichton, została zatytułowana "Wielki napad na pociąg". Film, podobnie jak książka, utrzymuje nas cały czas w napięciu. W rolę Agara wcielił się Donald Sutherland, a Pierce'a zagrał Sean Connery.

Według mnie, warto zarówno przeczytać książkę, jak i obejrzeć film. Polecam, ponieważ oprócz doskonałej rozrywki znajdziemy w nich też kilka ciekawostek dotyczących epoki wiktoriańskiej.