Na temat tej książki słyszałam wiele komentarzy, w których zniechęcano mnie do czytania o dalszych losach rodzeństwa. Jednak ja się nie zniechęciłam. Nie lubię niedokończonych serii, więc stwierdziłam, że przeczytam i tę część.

Początek był dla mnie bardzo nudny. Akcja się wlokła, a ja nie mogłam jakoś tego znieść i książkę odkładałam co chwilę. W połowie powieści, gdy dowiedziałam się, kim jest tajemnicza starsza Pani z sąsiedztwa, miałam nadzieję, że historia stanie się z każda kartką bardziej wciągająca. Niestety znów się zawiodłam, a książka po raz kolejny poszła w odstawkę. Po jakimś czasie stwierdziłam, że muszę znać zakończenie. To właśnie pod koniec zrobiło się naprawdę ciekawie i akcja zaczęła się toczyć w szybszym tempie.

Jednak mimo wszystko polecam "A jeśli ciernie...". Andrews coraz głębiej brnie w psychikę swoich bohaterów, obnażając przed nami wszystkie lęki, które sami odczuwamy. Wyciąga na światło dzienne to, o czym inni boją się mówić i pisać. Nie cofa się przed niczym, ma swój plan... Ta saga jest dzika, brutalna, ale nie można się od niej oderwać (przynajmniej ja nie mogę zostawić jej niedokończonej). Tak więc zachęcam was do przeczytania dalszych losów Dollangangerów, bo naprawdę warto poznać do końca tę historię :).


[recenzja pochodzi z mojego bloga]