„Cios” – 1969 rok. Kurt jest młody (trudno mi było w to uwierzyć. Dla mnie chyba zawsze będzie panem po czterdziestce), zaczyna pracę jako "krawężnik" w Malmö. Bardzo chce jednak pracować w policji kryminalnej. Pewnego dnia odkrywa, że jego sąsiad nie żyje. Koledzy Wallandera uznają, że było to samobójstwo. On sam uważa jednak, że kryje się za tym coś więcej. Czy uda mu się udowodnić, że ma rację i zdobyć upragnione przeniesienie do dochodzeniówki? Podczas śledztwa po raz pierwszy przekonuje się, jak niebezpieczna jest praca policjanta.

W tym opowiadaniu Wallander zaczyna spotykać się z Moną. Od początku ten związek był trudny.

„Szczelina” – 24.12.1975. W wigilię Kurt śpieszy się do żony i małej Lindy. Kolega z komisariatu prosi go, by zajechał do pobliskiego sklepiku, gdyż mieli stamtąd wezwanie. Wallander zgadza się, przekonany, że zajmie mu to tylko chwilkę. Gdy trafia na miejsce, odkrywa zwłoki sprzedawczyni, a sam zostaje zaatakowany i związany przez zamaskowanego napastnika. Kim jest agresor?

Kurt liczy na czujność swojej żony. Czy Mona zorientuje się, że grozi mu niebezpieczeństwo? Czy pomoc przyjdzie na czas?