Autor recenzji: Grzegorz Sierocki


Brandon Sanderson to wschodząca gwiazda literatury fantasy dla młodzieży, dwukrotny zdobywca prestiżowej nagrody Hugo, autor niezwykle popularnego cyklu „Archiwum Burzowego Światła”. Niedawno ukazało się na polskim rynku jego kolejne dzieło – „Piasek Raszida”. Pierwszy tom historii o Alcatrazie Smedrym z pewnością zainteresuje zarówno stałych czytelników Sandersona, jak i tych, którzy do tej pory nie mieli okazji zapoznać się z jego wyjątkowym piórem. Amerykański pisarz tym razem zaprasza do swojego świata nieco młodszych odbiorców, choć trudno powiedzieć, by cykl „Alcatraz kontra Bibliotekarze” był przeznaczony jedynie dla młodzieży szkolnej. Zgodnie ze współczesnymi tendencjami literatury dziecięcej książka Sandersona „jest nie tylko adresowana do kilkulatka [w tym przypadku nastolatka], ale i dorosłego – świadomego, dojrzałego odbiorcy. Każdy z nich może interpretować, bawić się tekstem na swoim własnym poziomie, niezależnie od siebie”*.

„Piasek Raszida” daje czytelnikowi wiele frajdy, uśmiechu, odpoczynku od codziennych trosk i bolączek. Równocześnie jest dobrze przemyślaną kompozycją, która trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Główny bohater cyklu – trzynastoletni Alcatraz Smedry – to chodzące nieszczęście. Każdy jego ruch sieje zniszczenie i budzi lęk domowników. Nic więc dziwnego, że chłopiec czuje się obco w kolejnych rodzinach zastępczych. Los bohatera zmienia się z chwilą poznania na wpół obłąkanego staruszka, który okazuje się jego dziadkiem. Zanim młody Smedry zdąży na dobre oswoić się z porażającą prawdą, na jego życie czyha już zgraja tajemniczych Bibliotekarzy. Dalej akcja toczy się w błyskawicznym tempie. Odzyskanie tytułowego Piasku Raszida to jedyny sposób na uniknięcie totalnej katastrofy. Alcatraz wraz z Bastylią, Singiem i dziadkiem wypowiada wojnę potężnemu Blackburnowi.

Sanderson potrafi zbudować ciekawą i wciągającą fabułę. W polecanym cyklu dodatkowo bawi się z czytelnikiem, tworząc kreację „świata na opak”. Sam Alcatraz Smedry mówi o sobie jako o nieudaczniku czy ofierze losu. Postaciami negatywnymi są Bibliotekarze, co stanowi ewenement, jeżeli chodzi o literaturę przeznaczoną dla dzieci. Główni bohaterowie to w gruncie rzeczy kompletne beztalencia. Dziadek wiecznie się spóźnia, Alcatraz niszczy przedmioty, których dotyka, Sing wciąż potyka się o własne nogi. Ale w pozornym bezładzie skrywa się potężna siła, a wyobraźnia wypiera wiedzę. W ten sposób amerykański pisarz pokazuje, że w każdym człowieku tkwi ogromny potencjał, który należy ciągle rozwijać.

„Piasek Raszida” na pewno czerpie z rozwiązań narracyjnych innych powieści Sandersona. Autor, świadom swoich wielkich możliwości, stworzył kolejną frapującą historię, wobec której trudno pozostać obojętnym. Jeżeli szukacie czegoś lekkiego, poprawiającego nastrój – gorąco polecam perypetie Alcatraza, z nadzieją oczekując drugiej odsłony jego niesamowitych przygód.


---
* Jowita Gromysz, „Niebezpieczne książki. Rozważania o kategorii opresji w literaturze dla najmłodszych”, „Ogrody Nauk i Sztuk” 3/2013, s. 257–258.




Autor: Brandon Sanderson
Tytuł: Alcatraz kontra Bibliotekarze, t. I: Piasek Raszida
Tłumacz: Jacek Drewnowski
Wydawnictwo: IUVI, 2017
Liczba stron: 309

Ocena recenzenta: 6/6