Historia przedstawia losy kilku różnych osób zamieszkujących osady na odludnym wrzosowisku w północnej części Anglii. Piękna Eustachia próbuje rozpaczliwie wyrwać się z tej znienawidzonej okolicy i powrócić do pełnego życia miasta Budmouth, gdzie się wychowała. Sądzi, że zapewni jej to małżeństwo z bywałym w świecie Clymem, w którym dziewczyna nierozważnie się zakochuje. On jednak ma zupełnie inny pomysł na życie. Ma dość paryskiego blichtru, pragnie wreszcie osiedlić się w rodzinnej okolicy i zostać nauczycielem wiejskich dzieci. Konflikt celów przyświecających zakochanych prowadzi nieuchronnie do tragedii...

Oprócz głównego wątku w książce przedstawione są również losy paru innych mieszkańców wrzosowisk. Tworzą one niepowtarzalny klimat, dzięki któremu możemy zajrzeć, niczym przez uchylone drzwi, do odizolowanego świata angielskich wrzosowisk z połowy XIX wieku.

Hardy niebanalnie przedstawia stosunek bohaterów do ich rodzinnej ziemi, w pewien sposób wrzosowisko też jest bohaterem tej opowieści. Autor w bardzo plastyczny opisuje również psychikę i uczucia targające bohaterami, co sprawia, że są tak wiarygodni, iż nietrudno uwierzyć, że istnieli naprawdę.

Książkę polecam nie tylko miłośnikom angielskiej literatury czasów wiktoriańskich, ale także tym, którzy lubią wczuć się w klimat powieści i psychologię bohaterów.