"Siedem tomów »Pojln« Trunka to niezmiernie ważne literackie źródło wiedzy o historii Żydów polskich w ciągu siedemdziesięciu lat, poprzedzających ich zagładę przez hitlerowców. Trunk pisał autobiografię, lecz historia jego życia, życia wielkiego żydowskiego pisarza, jest w rzeczywistości artystycznym opisem historii Żydów polskich w jej wielu przejawach. Rodzinna kronika Trunków jest również eposem polskich Żydów, obejmującym wiele stref i warstw, jednostki wybitne i przeciętne — uczonych i badaczy Tory, prostaczków, bogatych kupców i właścicieli ziemskich, biedaków i wędrownych żebraków. Na stronicach »Pojln« mnożą się uderzające postacie: arystokraci, rebowie chasydzcy i ich świty, ich oświeceni przeciwnicy, ateiści i wychrzczeni, chłopi i dziewczęta wiejskie, polscy ziemianie. Wszyscy oni opisani są z dobrotliwym uśmiechem wielkiego humorysty.

»Pojln« Trunka to nie łzawy obraz zaginionego świata. Żył on w okresie wielkich przemian społecznych, stopniowego upadku starych, patriarchalnych norm bytowania i rozwoju nowych prądów. Wskrzesił całą epokę, całą swoistą cywilizację, zniszczoną na naszych oczach. Trunk bardziej niż inni pisarze zdawał sobie sprawę z unikatowości i duchowych wartości tej cywilizacji, tak brutalnie unicestwionej przez nazistów".

Fragment otwartego listu Izajasa Trunka

[Oficyna Naukowa, 1997]