Kupiłem, odebrałem, przeczytałem...

38 stron, 4 opowieści to jednak, wbrew szumnym opisom na okładce (Egmont Polska, 2016), "trochę" mało...

Jest humor, jest dowcip w stylu Christy (może z wyjątkiem opowieści o Milusiu) ale czegoś brakuje... Samą pozycję oceniłem mimo wszystko na 4 – w uwagi na naprawdę dobrą (i najbliższą "kresce" twórcy Mirmiłowa) opowieść tytułową oraz ostatnią w tomie historię o Łamignacie.

Cóż... pozostaje czekać na kontynuację (mimo wszystkich niedociągnięć) i wierzyć, że będzie lepiej.

Tak jak w tytule – dla miłośników opowieści o dzielnych wojach z grodu Mirmiła pozycja jak najbardziej do "zaliczenia". Nieobeznani z historiami o Kajku i Kokoszu raczej nie znajdą tam za wiele dla siebie...