Lektura książki zdaje się być obowiązkowa dla osób, które po raz pierwszy chcą odwiedzić Rio de Janeiro. Osobiście – dla własnego dobra, bez tej wiedzy nie udałabym się w taką podróż. Na całe szczęście czytelnicza wyprawa do Miasta Boga jest całkowicie bezpieczna i jak pouczająca !
Autor przybliża czytelnikowi codzienne życie mieszkańców faweli – ubogiej dzielnicy położonej na peryferiach miasta. Panujący tam klimat niepewnego jutra, karze zastanowić się nad kondycją psychiczną mieszkańców Miasta Boga. Tymczasowość. To dobre słowo, odzwierciedlające nie tylko materię (czyli architekturę osiedla), ale też ducha tego miejsca.
Książka wzbudziła we mnie sprzeczne odczucia. Z jednej strony losy głównych postaci tak wciągają czytelnika, iż z zapartym tchem śledzi kolejne wydarzenia z życia, czekając na ich (nie)szczęśliwy finał. Przy czym autor umiejętnie wplata komentarze/przemyślenia bohaterów, z których można poznać motywacje ich czynów. Wartka akcja i twarde uliczne słownictwo sprawiają, że opowieść odbierana jest z dużym realizmem. Z drugiej strony lektura stawała się ciężka w odbiorze z powodu ogarniającego poczucia bezkarności, braku moralności, zdeprawowania i beznadziejności życia w faweli. Zatem towarzyszące mi na przemian ciekawość i znużenie, napędzały mnie do dalszego czytania. To było bardzo interesujące czytelnicze przeżycie.

Miasto Boga (Lins Paulo)