To nie są prawdziwe listy dwóch przyjaciół. To rozmowa dwóch intelektualistów prowadzona w formie listów. Właściwie niezła, ale... Tych ale jest kilka. Za dużo bardzo osobistych wątków, które może we Francji są powszechnie znane, jednak mnie nie – toksyczne matki, walka z krytykami itp.; opowiadanie, jak to Francuzi dzielnie walczyli z Niemcami w czasie II wojny – bez komentarza. Poza tym za mało znam świat intelektualistów Francji, żeby zrozumieć te wszystkie odwołania, analizy, dowcipy. Słowem – miał być zachwyt, była pozycja poprawna.