Prezentowana publikacja to pierwsza polska encyklopedia z dziedziny bronioznawstwa, zawierająca zagadnienia dotyczące dawnej broni i uzbrojenia ochronnego. Ujmuje ona w 1170 hasłach wiedzę mieszczącą się w następujących dziedzinach:

– broń biała (sieczna, drzewcowa, obuchowa),
– broń miotająca (ręczna i strzelecka),
– broń „artyleryjska”:
1. barobalistyczna (starożytne i średniowieczne machiny miotające działające zgodnie z zasadą wykorzystania siły odśrodkowej),
2. neurobalistyczna (starożytne i średniowieczne machiny miotające działające zgodnie z zasadą wykorzystania sprężystości materiału stosowanego do budowy urządzeń miotających i energii nagromadzonej w cięciwach),
– broń artyleryjska prochowa,
– broń strzelecka prochowa (długa i krótka),
– uzbrojenie ochronne (ludzkie i zwierzęce),
– broń i uzbrojenie kombinowane, bastardowe, pamiątkowe, dekoracyjne i symboliczne.

Szczególny nacisk autor położył na historię polskiej wojskowości, kultury i narodowej tradycji. Promuje te artefakty historyczne, które były ważne same w sobie, jak i poprzez osoby, z którymi w naszej przeszłości były związane.

[Bellona, 2017]