Czytałam kilka razy. Za każdym tak samo mnie wzruszała i wzbudzała tęsknotę... za czym? Może za tym magicznym światem pełnym szlachetnych i odważnych rycerzy? Za przeprawami przez dziki i złowrogi las? A może za czystą i skorą do poświęceń płomienną miłością?

Gdy pierwszy raz skończyłam czytać tę książkę, miałam nieodparte wrażenie, że oto odkryłam nową baśń. Rycerski on, niewinna i słodka ona, ich gorące uczucie napotykające przeszkody, symbol w postaci pasa przymarzniętego do ciała dziewczyny... mmmm, któż by nie chciał przeżyć podobnej przygody? W moim odczuciu opowieść ta mogłaby istnieć w ludzkiej świadomości jako baśń na miarę "Kopciuszka".

Gorąco polecam tym, którzy zaczytują się w książkach traktujących o średniowieczu i którym odpowiada tajemniczy, pełen czaru klimat epoki :)