Książka Filipa Springera powinna być lekturą obowiązkową dla architektów, radnych miejskich i wiejskich, proboszczów, inspektorów budowlanych, członków zarządów spółdzielni itd. Choć myślę, że właściwie byłaby odpowiednim dodatkiem do świadectwa maturalnego – skoro nazywa się je świadectwem dojrzałości. Nie zaszkodziłoby omawianie „Wanny z kolumnadą” na różnych etapach edukacyjnych, i to nie tylko jako przykładu zgrabnych reportaży. Gdyby ją bowiem upowszechnić, można by mieć nadzieję na poprawę stanu rzeczy. A ten nie jest najlepszy. W mniejszych i większych miejscowościach trwa – zdaje się – wyścig o to, kto brzydziej, głupiej, bez namysłu i pomysłu coś wybuduje.