Użytkownik: KrS1 17.12.2012 09:43 napisał(a):
Odpowiedź na: Pewnego deszczowego popoł... | Astral Bardzo przyzwoita książka na solidną czwórkę. Dobrze opisany klimat Stambułu, smakowite wtręty o kuchni tureckiej (jej obfitość i różnorodność poraża i pokazuje, że Polacy dokonali wybitnej wulgaryzacji kuchni tureckiej), postacie nawet jeśli nieco naciągane, to sympatyczne (podoba mi się ten matriarchalny klimat). Może (zapewne najważniejszy i dla mnie najciekawszy) wątek pojednania turecko-ormiańskiego chwilami jest nieco płytko traktowany (od rozmów Amy na forach internetowych bolą zęby), chociaż niektóre fragmenty są bardzo dobre (np. opisy historyczne). No i szanuję ogólny wydźwięk i fakt, że autorka zdecydowała się powiedzieć głośno (nawet jeśli zrobiła to po angielsku, bo w tym języku książka powstała) prawdę, która w Turcji jest kontrowersyjna i która może zaprowadzić pod sąd (co się stało). Słabością według mnie było też wprowadzenie wątku dżinów, po to by pewne wątki włączyć i uzasadnić ich znajomość przez postacie. Niezależnie od tego, o czym piszę, czyta się to bardzo dobrze i nawet jeśli książka nie jest wybitna, to jest tam wiele cennych wątków.

Tylko tłumaczowi nijak nie potrafiłem zaufać: po tym jak zobaczyłem, że przetłumaczył System of a down (było nie było nazwa własna) na System Downa, a potem znalazłem zdanie "mamy rok dwutysięczny piąty", to straciłem wiarę w jakość tłumaczenia (książka miała 5 korektorów - powinni sobie wszyscy pogratulować dobrze wykonanej pracy).