Dodany: 24.10.2006
|
Autor: cuayatl
"Symulakry i symulacja" są najsłynniejszą książką Jeana Baudrillarda, wydaną po raz pierwszy w 1981 roku i przetłumaczoną na kilkanaście języków. Autor rozpoczyna w niej wywód od przywołania opowieści Borgesa, w której kartografowie Cesarstwa przygotowują mapę tak dokładną, że pokrywa szczelnie całe terytorium, a potem rozpada się wraz z Cesarstwem. Baudrillard uważa jednak, że sprawy zaszły znacznie dalej niż w tej opowieści - "rzeczywistość nie istnieje", nie ma już mapy i terytorium, znikła też sama różnica między tym, co rzeczywiste i tym, co wyobrażone: istnieją jedynie hiperrzeczywiste znaki podające się za rzeczywistość.
Autor zapoznaje nas z różnymi aspektami destrukcyjnego procesu zamiany rzeczywistości w pustynię hiperrzeczywistości w błyskotliwych analizach dzieł literackich (Philip K. Dick, J.L. Borges, J.G. Ballard) i filmowych ("Czas Apokalipsy", "Chiński syndrom"), a także wydarzeń historycznych (Holokaust, wojna w Wietnamie, Maj 1968) i wybranych aspektów życia społecznego (środki masowego przekazu, zjawisko hipermarketów, życie akademickie, obrona praw zwierząt). Książkę zamyka manifest "O nihilizmie", w którym czytamy m.in.: "Jeśli być nihilistą oznacza niesienie na sobie [...] radykalnego śladu szyderstwa i przemocy, owego wyzwania, na które system zmuszony jest odpowiedzieć własną śmiercią, to jestem terrorystą i nihilistą w teorii, tak jak inni są terrorystami i nihilistami z bronią w ręku".
Wiele odwołań do "Symulakrów i symulacji" zawiera film braci Wachowskich "Matrix" - główny bohater trylogii, Neo, w jednej ze scen czyta książkę Baudrillarda, zaś inny z bohaterów, Morfeusz, wprost cytuje "Symulakry", nazywając zewnętrzny świat "pustynią rzeczywistości". Sam Baudrillard powiedział w jednym z wywiadów, że "Matrix" nie ma z jego książką nic wspólnego.
[Sic!, 2005]